بررسی گیاهان آبزی برخی از اکوسیستم‌های آبی مهم استان خوزستان

در این تحقیق گیاهان آبزی برخی از اکوسیستم‌های آبی مهم استان خوزستان در سال‌های 89-87 بررسی شد. در منطقه مورد مطالعه 50 گونه گیاهی، متعلق به 32 جنس و 24 خانواده شناسایی شدند. غالب‌ترین گونه‌های آبزی غوطه‌ور در این منطقه ceratophyllum demersum، najas marina و potamogeton crispus می باشند که گونه سراتوفیلوم در بیشتر کانال‌ها و آبگیرهای استان خوزستان وجود دارد و توده‌های وسیعی را در کانال‌های آبرسانی استخرهای پرورش ماهیان گرمابی و کشاورزی تشکیل می‌دهد. گونه‌های typha laxmanni و polygonum cespitosum،phragmites australis و cyperus pygmaeus در حاشیه آب‌ها و مناطق مردابی اجتماعات وسیعی را تشکیل می‌دهند. خانواده potamogetonaceae، cyperaceae و سپس polygonaceae و juncaceae بیشترین آمار را در بین خانواده‌های گیاهی آبزی مورد مطالعه به خود اختصاص داده بودند. در منطقه حفاظت شده بیشه عباس آباد شهرستان دزفول، گونه‌های آبزی بیشترین تنوع را به خود اختصاص داده بود که جنس پوتاموژتون با 5 گونه potamogeton crispus، p.nodosus، p.perfoliatus و p.illiniensis و p.pectinatus بالاترین تنوع را داشت. در اکوسیستم‌های آبی حوزه شوش تا اهواز (ایستگاه شاوور) بیشترین تنوع مربوط به گونه polygonum hydropiper بود. در اکوسیستم‌های آبی اطراف شهر اهواز (ایستگاه رودخانه کارون) بیشترین تنوع گیاهی آبزی مربوط به گیاهان بن در آب phragmites australis بود. در تالاب شادگان بیشترین تنوع گیاهی مربوط به گونه‌های phragmites australis cyperus pygmaeus, و scripus lariaceae و جنس juncus بود. از لحاظ تعلق جغرافیای گیاهی،گونه‌های ایرانی- تورانی با 24 درصد بیشترین تنوع را داشت و بیشترین طیف زیستی منطقه با 13 درصد متعلق به هیدروفیت ها بود.