ارزیابی اثرات زیست ‌محیطی توسعه پرورش میگو در مجتمع پرورشی گواتر چابهار

پژوهش حاضر در مجتمع پرورش گواتر و خلیج گواتر در شرق شهرستان چابهار واقع دراستان سیستان و بلوچستان از تیرماه 88 تا آبان ماه 88 انجام پذیرفت‌. بدین منظور پنج ایستگاه شامل کانال آبرسان‌، کانال زهکش اصلی‌، محل تخلیه زهکش اصلی به خور، خور گواتر و خلیج گواتر طی دوره پرورش میگو مورد بررسی قرار گرفت. به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مانند دما‌، شوری‌، اکسی‍ژن محلول‌، اسیدیته، فسفر کل و نیتروژن کل در زمان پرورش به صورت ماهیانه اندازه‌گیری شد.‌ نتایج نشان داد که کانال آبرسان (ورودی آب مزارع)، کانال زهکش اصلی (خروجی زهکش‌های فرعی) و خلیج گواتر (محل تخلیه پساب) از نظر زیست‌محیطی با هم متفاوت است. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه هر یک از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی با احتمال 95 درصد، اختلاف معنی‌داری را بین ایستگاه زهکش با دیگر ایستگاه‌ها نشان داد‌ (05/0‌ > ‌p). از نظر دمایی‌، پساب مزارع میگوی گواتر دارای آلودگی حرارتی نیست. فعالیت تکثیر و پرورش میگو موجب افزایش میانگین شوری و افزایش دامنه ph ‌کانال زهکش گردیده است.