بررسی کیفیت آب رودخانه ی سفیدرود و پهنه بندی آن با استفاده از شاخص های کیفی Nsfwqi و Owqi

در حال حاضر رودخانه ی سفیدرود تنها منبع حیات آبزیان و منبع کشاورزی ساکنان حواشی رودخانه در استان گیلان نیست بلکه خود منبع آب شرب مصرفی اهالی و شهرهای اطراف می باشد، لذا کیفیت آب این رودخانه برای ما مهم است و روی سلامت جامعه تاثیر دارد. هدف از این مطالعه، بررسی کیفیت آب رودخانه سفیدرود با شاخصnsfwqi و مقایسه آن با استانداردهای کیفیت آب آشامیدنی و آبیاری و تعیین کیفیت آب رودخانه در ایستگاه های تعیین شده در مسیر رودخانه سفیدرود می باشد. در این مطالعه تغییرات کیفی آب در طی ماه های فصل زمستان 1389 بهار و تابستان 1390 و از 5 ایستگاه در طول رودخانه ی سفیدرود از طریق نمونه برداری آب رودخانه بر اساس روش استاندارد متد آمریکا اندازه گیری و مورد آزمایش قرار گرفت. در مجموع تعداد 20 نمونه و با فاصله ی زمانی 2 ماه در بهمن، فروردین، خرداد و مرداد برداشت گردید. برداشت نمونه از سه نقطه در هر ایستگاه صورت گرفت و سپس با تلفیق نمونه ها، یک نمونه مرکب بدست آمد. با ترکیب داده های میدانی، نتایج آزمایشگاهی و محاسبه ی شاخص کیفیت آب نشان دهنده این است که بیشترین شاخص کیفی nsfwqi را ایستگاه سد منجیل در ماه بهمن با مقدار 57 دارا بوده و کمترین مقدار شاخص مذکور را ایستگاه سد تاریک در مرداد ماه با مقدار 39 به خود اختصاص داده است. میانگین شاخص nsfwqi در رودخانه ی سفیدرود 5/47 بوده و در محدوده ی بد قرار دارد. ایستگاه های سد سنگر، پل آستانه و کیاشهر در تمام ماه های نمونه برداری وضعیت بد را نشان داده اند و بین مقدار 39 تا 50 نوسان دارند و ایستگاه های سد منجیل و سد تاریک در دو ماه بهمن و فروردین وضعیت متوسط را نشان داده اند. محاسبه ی شاخصowqi نیز کیفیت بسیار بد آب رودخانه ی سفیدرود را در دوره ی مطالعه نشان داده است.