نقش دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف‌کش در چغندرقند

به منظور بررسی اثر دفعات وجین بر میزان کاهش مصرف علف‌کش در محصول چغندرقند، یک آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 91-90 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان جویندر خراسان رضوی اجرا گردید. فاکتور اصلی غلظت مصرفی علف کش (غلظت‌های صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد مقدار توصیه شده علف‌کش کلریدازون (پیرامین) به مقدار 25/3 کیلوگرم ماده موثره در هکتار) و فاکتور فرعی دفعات وجین (بدون وجین، یک‌بار وجین و دو بار وجین در 30 و 60 روز بعد از سبز شدن) بودند. صفات تراکم و وزن خشک علف‌های هرز، عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص (عیار قند)، درصد قند خالص، عملکرد قند، ضریب قلیائیت (آلکالیته)، میزان سدیم، پتاسیم، نیتروژن مضرِ و درصد قند ملاس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتـایج آزمایش نشـان داد که افزایش دفعـات وجین سبب کاهش تراکم علف های هرز، وزن خشک علف های هرز، نیتروژن مضرِه و افزایش درصد قند خالص، عملکرد ریشه و عملکرد قند شد. کمترین تراکم و وزن خشک علف های هرز در دُز توصیه‌شده علف‌کش مشاهده گردید. افزایش دُز مصرفی علف‌کش در مقایسه با عدم مصرف سبب افزایش 48/14% عیار چغندرقند، 86/57% نیتروژن مضره، 30/19% قند خالص، 67/77% عملکرد ریشه و 17/111% عملکرد قند و کاهش 77/18% میزان پتاسیم 84/28% میزان سدیم، 76/52% و ضریب قلیایت شد. برای کلیه صفات مورد مطالعه، به جز تراکم علف هرز، اختلاف آماری معنی‌داری بین دُز توصیه شده و 75% دُز توصیه شده مشاهده نشد. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط یک‌بار وجین امکان کاهش 25% غلظتمصرفی و در شرایط دو بار وجین امکان کاهش 50% دُز مصرفی علف‌کش پیرامین با تولید عملکرد اقتصادی (عملکرد ریشه) مطلوب ممکن است.