کنترل علف‌های هرز به‌وسیله مالچ زنده ذرت و تاثیر آن بر دو رقم سیب‌زمینی

یکی از راهکارهای بیولوژیک در مدیریت علف‎های هرز سیب‎زمینی، استفاده از مالچ‎های زنده است. پژوهش حاضر به صورت یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‎های کامل تصادفی با چهار تکرار در یک مزرعه تحقیقاتی واقع در منطقه فریدون شهر استان اصفهان در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای این آزمایش شامل دو رقم آریندا و آگریا و 3 سیستم کشت تک کشتی سیب‎زمینی با علف هرز، تک کشتی سیب‎زمینی بدون علف‎های هرز و کشت سیب‎زمینی همراه با مالچ‎ زنده ذرت بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کلیه صفات مورد مطالعه مانند ارتفـاع بوته، وزن خشک شـاخسـاره، تعـداد غـده در بوته و عملکرد غده سیب زمینی به جز میانگین وزن غده تحت تاثیر تیمار رقم در سطح پنج درصد معنی دار بود ولیکن، ارتفاع بوته و تعداد غده در بوته در سطح یک درصد و وزن خشک شاخساره، میانگین وزن غده و عملکرد غده در سطح پنج درصد تحت تاثیر تیمار سیستم کشت قرار گرفتند. نتایج نشان داد که گیاه پوششی ذرت کشت شده همراه سیب‎زمینی، بیشترین میزان کاهش در تراکم علف‎های هرز غالب مزرعه را دارا بود. بیشترین و کمترین میزان نور عبوری قبل از کف‎بری گیاه پوششی، به ترتیب مربوط به وجین کامل و ذرت بودند. بیشترین کاهش ارتفاع گیاه سیب‎زمینی، مربوط به تیمار ذرت کشت شده همراه سیب‎زمینی بود که با توجه به همبستگی بین ارتفاع و توان رقابتی گونه‎ها این امر توجیه‎پذیر می‎باشد، زیرا که با افزایش فشار رقابت، ارتفاع گیاه زراعی کاهش می‎یابد. بیشترین وزن خشک بوته سیب‎زمینی (79/121 گرم) مربوط به تیمار وجین شده و پس از آن به ترتیب تیمارهای ذرت و شاهد بدون وجین علف‎های هرز قرار داشتند. بیشترین میانگین وزن غده (33/65 گرم) و عملکرد غده (44/677 گرم در بوته) به ترتیب مربوط به تیمارهای مالچ ذرت و وجین کامل علف هرز و کمترین میزان آن برای این دو صفت به تیمار بدون وجین علف های هرز مربوط بودند. به طورکلی، مالچ زنده با کاهش تراکم علف هرز تاج خروس (38/4 بوته در مترمربع) توانایی زیادی در کنترل علف های هرز در مزرعه سیب زمینی داشت که این می تواند به دلیل سایه اندازی و یا توان رقابتی بالاتر آن باشد.