واکنش عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک ارقام گندم به نحوه مصرف کود زیستی فولزایم

این تحقیق به منظور بررسی روش های کاربرد کود زیستی فولزایم (حاوی باکتری bacillus subtilis) بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم گندم در مزرعه نمونه آستان قدس رضوی در سال زراعی 90-1389 اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. ارقام مختلف گندم به عنوان عامل اصلی شامل انواع فلات، پیشتاز، بهار و توس و روش های استفاده از کود زیستی فولزایم به عنوان عامل فرعی در چهار سطح کاربرد به صورت بذرمال، استفاده همراه با آبیاری، بذرمال و آبیاری به صورت توام و عدم استفاده یا شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که رقم فلات با ارتفاع ساقه 5/61 سانتی متر نسبت به سـایر ارقـام از ارتفـاع کمتری برخوردار بود. به طوری که رقم های توس و پیشتاز نسبت به رقم فلات حدود 5/14% ارتفاع بیشتری داشتند. کاربرد کود زیستی فولزایم باعث افزایش محتوای کلروفیل شد و بیشترین مقدار آن در روش های کاربرد بذرمالی و ترکیب بذرمالی و آبیاری به دست آمد. در انتهای فصل رشد، محتوای کلروفیل برگ پرچم نشان داد ارقام گندم فلات و توس نسبت به دو رقم پیشتاز و بهار دارای محتوای کلروفیل بالاتری بودند. در بین ارقام مورد مطالعه رقم گندم بهار به لحاظ عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه واکنش بهتری نسبت به سایر ارقام نشان دادند به طوری که بیشترین عملکرد دانه از این رقم در تیمارهای کاربرد کود زیستی فولزایم به روش آبیاری و ترکیب بذرمالی و آبیاری به میزان 8609 و 9063 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در تیمار شاهد با رقم فلات به میزان 5858 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد.