تحمل ارقام گوجه فرنگی به گل جالیز مصری(Orobanche aegyptiaca Pers.) در خراسان رضوی

تحمل ارقام گوجه رنگی به گل جالیز مصری (orobanche aegyptiaca pers.) طی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 11 تیمار و 3 تکرار در سال 1391 در مزرعه نمونه آستان قدس رضوی در خراسان رضوی به عمل آمد. تیمارها شامل ارقام پتوارلی سی اچ (ch)، استرلینگ (کارون)، خرم، پتوراک و هیبریدهایdnp 3005، ps 6515، speedy،iden ،vadi star،firinzeh وdnp 3001 به صورت کاشت نشایی بودند. نمونه برداری طی دو مرحله، ابتدا پس از ظهور و استقرار گل جالیز بر روی بوته گوجه فرنگی جهت تعیین وزن خشک، تعداد ساقه و تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجه فرنگی و وزن خشک بوته گوجه فرنگی و سپس در انتهای فصل رشد جهت تعیین وزن میوه و عملکرد گوجه فرنگی انجام گرفت. نتایج نشان داد که ارقام استرلینگ و خرم با تفاوت معنی داری نسبت به سایر ارقام، کمترین وزن خشک، تعداد ساقه و تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجه فرنگی و در مقابل بیشترین وزن خشک بوته، میوه و عملکرد گوجه فرنگی را داشته و بنابراین متحمل ترین ارقام بودند. ارقام پتوراک و dnp 3001 از سوی دیگر دارای بیشترین وزن خشک، تعداد ساقه و تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجه فرنگی و ارقام پتـوراک، پتـوارلی سی اچ و firinzeh کمتـرین وزن خشک بوته، وزن میــوه و عملکرد گوجه فرنگی بودند و بنابراین حساس ترین ارقام به گل جالیز معرفی می شوند. البته رقم dnp 3001 علی رغم دارا بودن مقادیر بیشتری در مورد صفات گل جالیز با افزایش وزن میوه توانست این نقصان را جبران نماید