اثر کود زیستی فسفاته بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ذرت سینگل کراس704 در شرایط تنش کم آبی

این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی مهران در سال زراعی 1387 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل زمان های آبیاری در 3 سطح آبیاری معمول منطقه (5 روز یک بار)، 3 روز دیرتر از آبیاری معمول منطقه ، 6 روز دیرتر از آبیاری معمول منطقه و کود زیستی فسفاته در 2 سطح (عدم استفاده از کود زیستی فسفاته، استفاده از کود زیستی فسفاته) و کود شیمیایی در 3 سطح (عدم استفاده از کود شیمیایی فسفاته (سوپر فسفات تریپل)، 45 کیلوگرم در هکتار p2o5، 90 کیلوگرم در هکتار p2o5) از نظر عملکرد دانه مورد بررسی قرار گرفتند. عملیات کودپاشی برای تیمارهای کود شیمیایی در مورد کود پتاس به صورت k2o به مقدار 100 کیلوگرم در هکتار قبل از کاشت و کود نیتروژن به مقدار 400 کیلوگرم در هکتار به صورت اوره در سه نوبت، یک سوم در زمان کاشت، یک سوم مرحله رشد ساقه و مابقی در مرحله تشکیل گل آذین مصرف گردید. نحوه اعمال تیمارهای بیولوژیک به طور کلی بدین صورت بود که همزمان با کاشت، کود زیستی فسفاته به مقدار 13 کیلوگرم روی خطوط کاشت بذر به فاصله 5-3 سانتی متر از بذرها پخش گردید. صفات مورد اندازه گیری شامل ارتفاع بوته، ارتفاع بلال از سطح زمین، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد پروتیین بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار آبیاری و سطوح کودی در مورد صفاتی نظیر ارتفاع بوته، ارتفاع بلال از سطح زمین، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد پروتیین معنی دار بودند و بالاترین عملکرد مربوط به تیمار آبیاری معمول منطقه، مصرف کود زیستی و مصرف 45 کیلوگرم کود شیمیایی فسفاته با میانگین 9840 کیلوگرم در هکتار برآورد شدند که در مقایسه با دیگر سطوح کودی و تیمارهای آبیاری برتری محسوسی نشان دادند.