اثر محلول پاشی متانول در مراحل رشدی بر صفات مرتبط با دانه در رقم Ilc482 نخود

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی متانول بر صفات مرتبط با دانه در نخود، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 1390 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل مراحل مختلف محلول پاشی متانول در 3 سطح (مراحل رشـد رویشی، زایشی و رویشی و زایشی) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی متانول در غلظت های 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد حجمی متانول و عدم محلول پاشی (شاهد) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که بین اثر متقابل مرحله محلول پاشی و غلظت محلول پاشی از لحاظ صفات تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه در واحد سطح، سرعت پر شدن دانه و شاخص برداشت اختلاف معنی داری وجود داشت. محلول پاشی متانول در مرحله زایشی منجر به کاهش عملکرد دانه تولیدی گردید، ولی این محلول پاشی در مراحل رویشی و هر دو مرحله رویشی و زایشی بر صفات مرتبط با دانه و درنتیجه میزان دانه تولیدی توانست اثر مثبتی نشان دهد. این اثر مثبت بر تعداد و وزن صد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در واحـد سطح با 2460 کیلوگرم در هکتـار متعلق به محلول پاشی متانول با غلظت 20 درصد حجمی متانول در هر دو مرحله رشد رویشی و زایشی بود که افزایشی معادل 5/13 درصد نسبت به شرایط عدم محلول پاشی نشان داد.