اثر مقادیر مختلف مصرف خاکی و محلول پاشی سولفات روی بر صفات مرتبط با دانه در ذرت شیرین

این بررسی به منظور ارزیابی اثر مصرف سولفات روی در مراحل متفاوت رشدی ذرت شیرین با غلظت های مختلف آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط آب و هوایی تبریز، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نحوه مصرف سولفات روی در هفت سطح، عدم مصرف عنصر روی (شاهد)، مصرف خاکی، محلول پاشی درمرحله 6-8برگی، محلول پاشی درمرحله ظهورتاسل (گل تاجی)، محلول پاشی درمرحله پرشدن دانه، محلول پاشی درهرسه مرحله، مصرف خاکی توام با محلول پاشی درهرسه مرحله به عنوان عامل اصلی و مقادیر مختلف‌ محلول پاشی و مصرف خاکی روی در 3 سطح شامل: محلول پاشی با غلظت 3 ، 5 و 7 در هزار سولفات روی (مصرف خاکی به مقدار 15،25 و 35 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی بودند. با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی، بالاترین مقدار صفات مرتبط با تولید دانه با محلول پاشی درهرسه مرحله و مصرف خاکی توام با محلول پاشی درهرسه مرحله به دست آمد. در این شرایط افزایش عملکرد دانه خشک و بلال عموماً بیش از 50 درصد بودند. بیشترین مقدار تولید دانه در شرایط محلول پاشی با غلظت 5 در هزار سولفات روی (مصرف خاکی به مقدار 25 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. مصرف سولفات روی منجر به افزایش محتوای این عنصر در دانه های تولیدی گردید. میزان این افزایش بیش از 100 درصد بود، لذا با مصرف روی علاوه بر این که عملکرد دانه و بلال ذرت شیرین افزایش قابل ملاحظه ای ‌یافت، کیفیت محصولات تولیدی نیز ارتقا پیدا کرد.