اثرات کنترل شیمیایی علف های هرز در رژیم های آبیاری مختلف بر بیوماس علف های هرز و عملکرد گلرنگ

به منظور بررسی کنتـرل شیمیایی علف‌های هرز در رژیم‌های مختلف رطوبتی گلرنگ بهاره، آزمایشی در سال 87-1386 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه تاکستان به اجرا درآمد. رژیم های آبیاری شامل آبیاری معمول، قطع آبیاری در مرحله ساقه‌دهی و قطــع آبیاری در مرحله گلـــدهی در سه سطح به عنوان عامل اصـلی و 9 روش کنتـرل شیمیایی علف های هــرز شامــل وجین دستی، ترفـلان، سـونالان، استــومپ، گالانت سوپر، ترفلان+گالانت سوپر، سونالان+گالانت سوپر، استومپ+گالانت سوپر و بدون وجین به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نمونه برداری از علف های هرز در دو مرحله ساقه دهی و گلدهی گلرنگ انجام گرفت. همچنین پس از برداشت، صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که کمترین وزن خشک علف‌های هرز از تیمار ترفلان+ گالانت سوپر در شرایط قطع آبیاری در مرحله ساقه‌دهی به دست آمد. در این مطالعه اثر متقابل رژیم های آبیاری و کنترل شیمیایی علف های هرز بر عملکرد دانه معنی دار بود، به طوری که بیشترین عملکرد دانه از تیمار وجین دستی در شرایط آبیاری معمول با میانگین 2927 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در حالت کلی تیمار ترفلان + گالانت سوپر موثــرترین تیمار در کنتــرل علف های هرز و افزایش عملکــرد در مقایسه با سایـر تیمار ها معرفی می گردد.