تاثیر تنش خشکی بر عملکرد و صفات آگروفیزیولوژیکی ژنوتیپ‌های گندم نان (triticum aestivum l) در شرایط آبی و دیم

اﺛﺮ تنش خشکی بر عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی بیست ژنوتیپ گندم نان، طی آزمایشی به مدت دو سال زراعی (96-1395 و 97-1396) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله استان ایلام، به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. عامل‌های کشت آبی و دیم در کرت اصلی و ژنوتیپ‌های گندم در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. عملکرد دانه و اجزای آن و صفات فیزیولوژیکی شامل فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، پرولین و محتوای آب نسبی برگ مورد مطالعه قرار گرفتند. محتوای آب نسبی برگ نسبت به شرایط آبیاری مطلوب در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب 33 و 21 درصد کاهش نشان داد. محتوای پرولین در شرایط دیم به طور متوسط 81 درصد افزایش یافت. همچنین، در شرایط دیم فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. تنوع زیادی از نظر صفات مورد بررسی بین ژنوتیپ‌ها مشاهده شد و میزان تغییرات صفات در شرایط دیم در ژنوتیپ‌های مختلف مشابه نبود. کشت در شرایط دیم سبب کاهش تعداد دانه در سنبله (24 درصد) و وزن دانه در سنبله (16 درصد) شد. میانگین های عملکرد دانه در کشت آبی و دیم به ترتیب 2604 و 1676 کیلوگرم در هکتار برآورد شدند. کشت در شرایط دیم سبب کاهش تا 29 و 41 درصدی عملکرد دانه، به ترتیب در سال اول و دوم آزمایش شد. اما درصد کاهش عملکرد در دو سال آزمایش برای ژنوتیپ‌های مختلف یکسان نبود. ﺑﻪ ﻃﻮرﻛﻠﻲ، کشت در شرایط دیم کلیه ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻗﺮار داد و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ های ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ آبیاری مطلوب و دیم ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﺎ ﻫﻢ داﺷﺘﻨﺪ. در مجموع در شرایط آبی ژنوتیپ‌های 15، 13، 17 و 18 و در شرایط دیم ژنوتیپ‌های 3، 17، 15 ،8 و 9 از نظر عملکرد و صفات فیزیولوژیکی بر دیگر ژنوتیپ‌ها برتری داشتند.

the effect of drought stress on yield and agrophysiological characteristics of bread wheat (triticum aestivum l.) genotypes under irrigated and rainfed conditions

this study was carried out in a split plot experiment based on randomized complete block design with three replications at sarableh agriculture research station in ilam. irrigation and non-irrigation (rainfed cultivation) were assigned to the main plots and 20 wheat genotypes to the sub plots. the amount of total sod, cat, and apx activities, rwc, prolin and yield were measured. irrigated condition showed a significant difference effect on grain yield, yield, 1000 grain weight, grain number per spike, relative leaf water content, prolin content and anti-oxidant enzymes activities. relative water content of leaves decreased by 33% and 21% compared to optimal irrigation conditions in the first and second years of experiment, respectively. prolin content increased by 81% in rainfed conditions. catalase, superoxide dismutase and ascorbate peroxidase activities were also increased under rainfed condition. significant variation was observed among genotypes for traits under study and the rate of variation of traits under dryland conditions was not similar for different genotypes. cultivation under rainfed conditions decreased grain number per spike (24%) and grain weight per spike (16%). cultivation under rainfed conditions reduced grain yield by 29 and 41% in the first and second year, respectively. but, the percentage of yield losses in both two years of experiment were not similar for different genotypes. the results showed that the rainfed condition affected the crop yield, and all of traits under experiment. thus, the means of traits of genotypes under irrigated and rainfed conditions were significantly different. the activity of antioxidant enzymes (catalase and superoxide dismutase and ascorbate peroxidase), relative water content of leaf and proline percentages in rainfed conditions were significantly increased as compared to irrigated condition.