بررسی رابطه بین ویژگی های فردی و تفکر راهبردی در بین فرماندهان و مدیران ارشد ناجا

هدف این مقاله، بررسی رابطه­ی ویژگی­های شخصیتی و متغیرهای زمینه­ای با تفکر راهبردی در بین فرماندهان و مدیران ارشد ناجاست. روش این پژوهش از نظر مسیر، توصیفی، از نظر هدف کاربردی، از نظر فرآیند اجرا کمی)و از نظر زمان مقطعی بوده­است. در مرحله­ی گردآوری داده­ها از روش اسنادی و پیمایشی استفاده شد که در بخش اسنادی، اطلاعات موجود درباره­ی موضوع، گردآوری و مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند و در بخش پیمایشی وضع موجود توسط پرسش­نامه بررسی شد. یافته­های پژوهش گویای آن است که از بین عوامل پنج­گانه­ی شخصیتی، «وظیفه­شناسی» و «برون­گرایی» با میزان تفکر راهبردی دارای رابطه­ی معنادار به ترتیب مستقیم و معکوس بودند، ولی «توافق­پذیری»، «تجربه­گرایی» و «ناپایداری هیجانی» فاقد رابطه ارزیابی شدند. دیگر متغیرهای زمینه­ای از جمله سن، میزان تحصیلات، محل تحصیل، نوع رشته­ی تحصیلی، سابقه­ی خدمت در ناجا، سابقه­ی خدمت در پست فعلی و مدیر یا فرمانده بودن رابطه­ی معناداری با میزان تفکر راهبردی در بین فرماندهان و مدیران ارشد ناجا مشاهده نشد.

Investigating the Relationship between Individual haracteristicsand Strategic Thinking among NAJA Commandersand Senior Managers

The aim of this paper is to study the relationship between personalitytraits, background variables and strategic thinking among seniorcommanders and managers of NAJA. This practical quantitative researchis descriptive in terms of method and crosssectional in terms of time. Thedata is gathered by a survey along with a documentary research collectingand studying available knowledge. Based on research results, among big fivepersonality traits, “conscientiousness” and “extraversion” have respectivelypositive and negative significant correlations with strategic thinking value;but other traits –agreeableness, openness to experience and neuroticism, donot have any significant relationship with it. Background variables includingage, academic major and degree, work experience and post type don’t exhibitsignificant relationship with strategic thinking skill.