اثربخشی درمان شناختی مبتنی برذهن آگاهی برکاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی سربازان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی وکاهش افسردگی است. در این پژوهش، از روش نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون پس‌آزمون استفاده شد. برای این منظور از میان سربازان یکی از یگان‌های ناجا30 نفر به‌طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی در طی هشت جلسۀ دو ساعته، به‌صورت گروهی، به شیوۀ mbct آموزش دیدند. گروه گواه هیچگونه آموزش درمانی دریافت نکرد. آزمودنی‌های دو گروه پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (who-qol-bref) و پرسشنامه افسردگی بک (bdi-ii) را در دو نوبت (پیش از درمان و پس از درمان) تکمیل کردند. در تحلیل داده‌ها از روش آزمون دو نمونه ای کلموگروفاسمیرنوف و آزمون شاپیرو ویلک برای متغیرها، آزمون لوین جهت بررسی تجانس واریانس‌ها و از تحلیل کواریانس چند متغیر مانکوا برای بررسی فرضیه ی پژوهش استفاده شد. یافته‌ها نشان می‌دهند که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، کیفیت زندگی را افزایش و افسردگی سربازان را کاهش می‌دهد. به نظر می‌رسد تمرین‌های شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با افزایش آگاهی افراد از لحظه حال از طریق فنونی مثل توجه به تنفس و بدن، و توجه دادن آگاهی به اینجا و اکنون، بر نظام شناختی و پردازش اطلاعات اثر می‌گذارد.