گفتمان سکولاریسم و لاییسیته نزد جبهه ملی چهارم

سکولاریسم و لاییسیته دو مفهوم در علوم سیاسی هستند که معمولاً به جای یکدیگر به کار می روند. اما این دو مفهوم به رغم شباهت هایشان، دارای وجوه افتراق بسیاری هستند. سکولاریسم نوعی جهان بینی فلسفی ناظر بر مادی نگریستن و تبیین این جهانی امور و پدیده های طبیعی، سیاسی و اجتماعی است که البته خود به شاخه هایی تقسیم می گردد، ولی لاییسیته یک نوع حکومت است که در آن نهاد دین و دولت از یکدیگر تفکیک می شوند و دولت در مسائل مربوط به مذهب و امور اعتقادی بی طرف است. با توجه به این امر، مقالۀ حاضر به منظور فهم نسبت جبهۀ ملی چهارم با این دو گفتمان، به تحلیل و تفسیر مواضع این جریان سیاسی می پردازد تا بدین طریق، راهی به تبیین چگونگی همراهی آن با جریان روحانی مذهبی در آستانۀ انقلاب اسلامی بیاید و به این سوال پاسخ دهد که چرا جبهۀ ملی به رغم مشی سکولار و لاییسیته اش، به برخی از مولفه های دین گرایانۀ جمهوری اسلامی تن داد. نتایج مقاله نشان می دهند جبهۀ ملی چهارم همانند اسلاف خود، یعنی جبهه های موسوم به اول تا سوم، قرابتی با گفتمان سکولاریسم نداشت و به رغم استثناهایی، در مجموع به لاییسیته پایبندی کلی داشت. این جریان چه پیش و چه پس از انقلاب، به رغم اتکا به مذهب در تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی، با پیوند مستقیم نهاد دین و دولت یا همان حکومت روحانیون مخالف بود. با این حال، همین نزدیکی حداقلی به مذهب از یک سو و عدم پافشاری رهبر مذهبی جنبش بر حکومت روحانیون در مقطع انقلاب از سوی دیگر، زمینۀ همکاری دو جریان را در آن عصر فراهم کرد.

discourses of secularism and laicity according to the fourth national front

secularism and laicity are two concepts in political science that are usually usedinterchangeably. however, despite their similarities, these two have many differences.secularism is a philosophical worldview that looks at the world and explains natural,political, and social affairs and phenomena, which of course is divided into branches.laicity is a type of government in which the institution of religion and the institutionof the state are separated from each other and the government is neutral in mattersrelated to religion and belief. considering this, the article aims to analyze and interpretthe positions of the fourth national front to find the relationship between thispolitical trend and these two discourses, and to explain how it accompanies thespiritual-religious trend on the eve of the islamic revolution. in addition, it seeks toanswer the question of why the national front, despite its secular and laicity policy,gave in to some of the religious components of the islamic republic.