جایگاه باورهای تنجیمی در کیهانشناسیِ عجایبنامهنویسان (قرون چهارم تا هشتم هجری)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
زرگری فاطمه
|
منبع
|
تاريخ ايران - 1400 - دوره : 14 - شماره : 1 - صفحه:143 -163
|
چکیده
|
عجایب نگاری های قرون چهارم تا هشتم هجری با هدف کیهان نگاری و نشان دادن عظمت و قدرت خداوند در خلقت موجودات عالم به نگارش درآمده اند. تلاش برای درک طبیعت و نحوه تعامل با آن در قالب دو گونه کیهان شناسی فلسفی و اسطوره ای در عجایب نامه ها قابل بازشناسی است. اساس کیهان شناسی اسطوره ای بر اعتقاد به وجود نیروهای اسرارآمیز در تدبیر احوال عالم است. شناخت تنجیمی در پیوند تنگاتنگ با این گونه کیهان شناسی قائل به وجود نیروهای ماورایی در اجرام سماوی است. با عنایت به شواهد متعدد تنجیمی در عجایب نامه ها پرسش اصلی این مقاله این است که باورهای تنجیمی در عجایب نامه های این دوران چه تاثیری بر نگرش کیهان شناسی اسطوره ای داشته اند؟ در این تحقیق برای توصیف و تحلیل داده ها از روش تاریخی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد می توان در عجایب نامه های این دوران تاثیر کواکب و سیارات را در شکل دهی به رخدادهای زندگی آدمیان در ذیل اراده خداوندی و به عنوان نشانه ای از قدرت الهی پذیرفت.
|
کلیدواژه
|
کیهان شناسی اسطوره ای، عجایب نگاری ها، باورهای تنجیمی، ایران عصر میانه
|
آدرس
|
دانشگاه شهید بهشتی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
f_zargari@sbu.ac.ir
|
|
|
|
|