پیدایی و شیوعِ اعتیاد به افیون در عصر صفوی

دورۀ صفوی با دگرگونی‌های اجتماعی متنوعی رویارو گردید، یکی از این دگرگونی‌ها، پدیدۀ اعتیاد به افیون بود. این مادۀ مخدّر، در ایران پیشا صفوی، بیشتر مصارف پزشکی داشت. در عصر صفوی، اعتیاد به افیون به صورت فراگیر درآمد و به عنوان یکی از مشخصه‌های سبک زندگی اعضای جامعه به ویژه در دورۀ فرمانروایان پایانی صفویه مطرح گردید. چگونگی شیوع این پدیده مسالۀ ای است که تا کنون به آن پرداخته نشده است، از این رو، در این تحقیق که با روش تاریخی و استفاده از منابع گوناگون داخلی و خارجی انجام شد، سیر دگرگونی اعتیاد به افیون، با تاکید بر روند تاریخی آن، طی سه دورۀ آغازین، میانی، و پایانیِ حکومت صفویان بررسی گردید. بر اساس یافته های این پژوهش، تحولات مرتبط با افیون در سراسر عصر صفوی از الگوی یکسانی پیروی نکرده و یک منحنی رو به رشدی را تجربه کرده است.