تحلیل نوسازی نظام آموزشی ایران در دهه چهل و اوایل دهه پنجاه (با تاکید بر کنفرانس انقلاب آموزشی رامسر)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بیگدلو رضا ,شهیدانی شهاب
|
|
منبع
|
تاريخ ايران - 1396 - دوره : 10 - شماره : 3 - صفحه:25 -44
|
|
چکیده
|
به منظور دست‌یابی به علوم نوین و تربیت نیروی انسانی ماهر، نوسازی نظام آموزشی ایران، از دغدغه‌های دولت‌مردان ایرانی در دوره قاجار و پهلوی بود. با وجود نوسازی‌هایی که در دوران قاجار و پهلوی اول صورت گرفت، دهه چهل و اوایل دهه پنجاه اوج نوسازی آموزشی ایران محسوب می‌شود. این امر که ناشی از ضرورت‌های داخلی و بین‌المللی بود، دولت پهلوی را واداشت تا با حمایت امریکا و با اتکا به درآمد روزافزون نفتی، نوسازی آموزشی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اولویت‌های توسعه خود قرار دهد. در اصول انقلاب سفید چندین اصل را به امور آموزشی اختصاص یافت و برای پیگیری اجرای این اصول از سال 1347 تا 1355 ش. هر ساله کنفرانسی با عنوان «انقلاب آموزشی رامسر» برگزار شد. این پژوهش بر آن است که با روش توصیفی تحلیلی، زمینه‌ها و اهداف نوسازی نظام آموزشی توسط دولت پهلوی را با تاکید بر اسناد و مصوبات کنفرانس رامسر تحلیل نموده و ایدئولوژی حاکم بر این نوسازی را واکاوی نماید. یافتههای پژوهش بر آن است که نوسازی نظام آموزشی تحت تاثیر مکتب نوسازی به منظور رفع عقب‌ماندگی تاریخی نظام آموزشی و تامین نیروی انسانی ماهر و برآورده کردن اهداف ایدئولوژیک دولت پهلوی صورت می‌گرفت.
|
|
کلیدواژه
|
نوسازی، نظام آموزشی، دولت پهلوی، کنفرانس انقلاب آموزشی رامسر
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی, ایران, دانشگاه لرستان, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
shahidani.sh@lu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|