شناخت اندیشه ها و سیر و سلوک عرفانی بانوی عارف آلمانی مشتیلد ماگدبورگی

عرفان زنانه پدیده‌ای است که در مسیحیت نسبت به دیگر ادیان ابراهیمی به شکل گسترده‌تری نشو و نما یافته‎است و فرقه‌ها و نهادهایی صرفاً زنانه در آن بروز و ظهور کردند که مامنی برای عارفْ‌بانوان مسیحی شدند. مشتیلد ماگدبورگی یکی از این زنان عارف بود که سیر و سلوک عرفانی را بر خانه، خانواده، دارایی و ازدواج ترجیح داد و ابتدا به سلک بگین‌ها در بگین‌نشین درآمد و در انتها به‎عنوان راهبه وارد صومعه شد. کتابی به نام نور جاری الهی به نظم و نثر نگاشت که نظرات و عقاید عرفانی، فلسفی، مذهبی و اخلاقی او را بازتاب می‌دهد؛ اثری که خود، آن را محصول کشف و شهوداتش می‌دانست. دیدگاه‌های وی ادبیاتی زنانه و گاه فمینیستی دارند. مشتیلدْ نظام روحانیت کلیساییِ زمانِ خود را نیازمند اصلاح می‌دید و از آن با الفاظی تند انتقاد می‌کرد که مغضوبیتش را در پی داشت. با بررسی توصیفی موارد تجربی، معرفتی و عقیدتی در کنار تاریخچه زندگی مشتیلد ماگدبورگی، به سوی شناختی از اندیشه‌ها و سیر و سلوک عرفانی او حرکت می‌کنیم که هدف این مقاله است.