قاعدۀ زرین اخلاق در ادیان و خاستگاه آن در روایات اسلامی

قاعدۀ زرین اخلاق، که اغلب با عبارت «آن‌چه برای خود می‌پسندی، برای دیگران نیز بپسند» شناخته می‌شود، از دیرباز در ادیان و فرهنگ‌های مختلف مطرح و مورد توجه قرار گرفته است. از میان تعاریف ارائه شده در فرهنگ‌های مختلف و به زبان‌های گوناگون، تعریفی که هری ج. گنسلر در کتابش، اخلاق و قاعدۀ زرین، ارائه کرده است، جامع‌تر و مقبول‌تر می‌نماید: «با دیگران فقط به-گونه‌ای رفتار کنید که رضایت دارید با شما در شرایط مشابه، همان‌گونه رفتار شود». مسالۀ مطالعۀ پیش‌رو، این است که خاستگاه این قاعدۀ اخلاقی چیست و چه خصوصیتی در این قاعده وجود دارد که سبب شده است، صرف‌نظر از نوع دین، فرهنگ و دوران زندگی، مورد توجه مخاطبان و موافقان بسیاری قرار بگیرد. در این مقاله، به روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی منابع اسلامی، روایات موجود در این حوزه و دسته‌بندی آن‌ها، در‌می‌یابیم که علت پویایی و بقای این قاعدۀ اخلاقی در ادیان و مکاتب گوناگون، تمایل عقل و فطرت به مفاهیمی مانند عدالت، تواضع و انصاف است که طبق روایات اسلامی، این مفاهیم، خاستگاه رعایت قاعدۀ زرین اخلاق هستند و در نهایت نتیجه گرفته می‌شود که خاستگاه قاعدۀ زرین اخلاق طبق روایات، فطرت انسان و پذیرش عقلی این قاعده است و از میان گزاره‌های طرح شده توسط جاناتان هایت در مورد ریشۀ مسائل اخلاقی، این مطالعه بر رویکرد ذات‌گرا تاکید می‌کند.

the golden rule of ethics in the religions and its origin in islamic traditions

the golden rule of ethics, often expressed as do unto others as you would have them do unto you, has been a prominent principle in various religions and cultures throughout history. among the definitions offered in different cultures and languages, the one presented by harry j. gensler in his book, ethics and the golden rule, appears to be more comprehensive and widely accepted: treat others only as you consent to being treated in the same situation. this study aims to explore the origin of this ethical rule and identify the distinctive feature that has made it widely recognized and accepted regardless of the type of religion, culture, or era of human life. through a descriptive-analytical approach and an examination of islamic sources and related traditions, this article concludes that the dynamic and enduring nature of this ethical rule in various religions and philosophies can be attributed to the inherent inclination of reason and human nature toward concepts such as justice, humility, and fairness. according to islamic traditions, these concepts form the foundation for observing the golden rule of ethics. ultimately, the origin of the golden rule of ethics, according to islamic traditions, lies in human nature and its rational acceptance of this principle and this study emphasizes a nativist approach in line with jonathan haidt’s propositions regarding the roots of ethical matters.