سپهر دین که یرکگور و طور ورا عقل عین القضات

که‌یرکگور زیست اندیشوری است که در تقسیم‌بندی خویش از مرحله‌های زندگی‌، ‌سپهر دین را فراتر از اخلاق، عقل و زیبایی‌شناسی برشمرده است. عین‌القضات همدانی نیز ساحت عرفان و طریقت را با عنوان «طور ورا عقل» نامگذاری کرده و ادراک عرفانی را فراتر از ادراک عقلی و ادراک حسی می‌انگارد. در این مقاله ما به بررسی همسانی‌ها و ناهمسانی‌های این دو شیوه‌ی زیست (‌سپهر دین و طور ورا عقل) ‌از نگاه این دو زیست ـ اندیشور پرداخته و ‌ویژگی‌های مشترک آنان را که سرسپردگی، ‌بی‌قاعدگی، ‌فردیت، بیان‌ناپذیری و انفسی بودن است،‌ بازگو می‌نماییم. هم‌چنین کلید ورود به سپهر دین که از نگاه که‌یرکگور نومیدی و طلب است را با آن‌چه عین القضات شرط پای گذاشتن به طور ورا عقل می‌داند،‌ یعنی شک و طلب، با هم می‌سنجیم و از پی آن دو، مقام ابلیسی و محمدی عین‌القضات را به ترتیب با دو مقام ایمان ابراهیمی و عشق مسیحایی که‌یرکگور بازخوانی می‌کنیم.