تجربۀ زیبایی یا عشق در افلاطون به مثابۀ تجربۀ دینی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بیات محمدرضا ,طاهری سودجانی علیرضا
|
|
منبع
|
اديان و عرفان - 1397 - دوره : 51 - شماره : 2 - صفحه:183 -202
|
|
چکیده
|
مسئلۀ اساسی در این مقاله این است که آیا می‌توان تجربۀ زیبایی یا عشق در افلاطون را نوعی تجربۀ دینی شمرد. ابتدا با بیان دیدگاه های گوناگون دربارۀ تجربۀ دینی به تبیین دیدگاه افلاطون دربارۀ زیبایی و عشق و نسبت میان آن ها پرداخته و در نهایت، با اثبات الوهیت زیبایی در افلاطون نشان داده‌‌ایم که اگر تجربۀ دینی را نوعی مواجهۀ توام با آگاهی بی‌واسطۀ تجربه‌گر با موجودی الوهی یا به تعبیر دینی، خداوند بدانیم که در قالب های گوناگون ظهور پیدا می‌کند، می‌توان تجربۀ زیبایی یا عشق در افلاطون را نوعی تجربۀ دینی دانست. اگر چه، ادعای این مقاله صرفاً این است که تجربۀ زیبایی یا عشق یکی از مصادیق تجربۀ دینی است و ناظر به دیدگاه معرفت‌شناختی خاصی دربارۀ تجربۀ دینی نیست. ولی اتخاذ هرگونه دیدگاه معرفت‌شناختی دربارۀ تجربۀ دینی منطقاً، تجربۀ زیبایی یا عشق را هم در بر می‌گیرد.
|
|
کلیدواژه
|
افلاطون، الوهیت، تجربۀ دینی، زیبایی، عشق
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, گروه فلسفۀ دین, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alireza_taheri@alumni.ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|