مقایسه تعادل پویا در مردان دارای کف پای متفاوت

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه تعادل پویا در مردان دارای کف پای صاف، گود و طبیعی است. جامعه آماری تحقیق حاضر گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران بودند. آزمودنی‌های تحقیق 90 مرد شامل 30 نفر با کف پای طبیعی (با میانگین قد2/6 ± 6/176 سانتی متر، وزن 2/10± 8/72 کیلوگرم و سن 2 ± 3/25 سال)، 30 نفر با کف پای صاف (با میانگین قد7 ± 2/177 سانتی‌متر، وزن 1/11 ± 5/73 کیلوگرم و سن 4/1 ± 1/25 سال) و 30 نفر با کف پای گود (با میانگین قد3/6 ± 5/174 سانتی‌متر، وزن 2/11 ± 3/69 کیلوگرم و سن 7/1 ± 6/25 سال) بودند. برای مشخص کردن نوع آناتومیکی پا از آزمون افت استخوان ناوی و برای ارزیابی تعادل آزمودنی‌ها از تست تعادلی ستاره (sebt) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل چندمتغیری واریانس (manova) استفاده شد. تحلیل چندمتغیری واریانس تفاوت معنی‌داری را در اجرای تست تعادلی ستاره بین گروه‌ها نشان داد. بررسی ضرایب خطی متمایزکننده گروه‌ها مشخص کرد که دسترسی‌های داخلی و خلفی خارجی در متمایز کردن گروه‌ها نقش بیشتری داشتند. به‌طور خاص، دسترسی داخلی بی‌طور معنی‌داری در متمایز کردن گروه کف پای صاف از دو گروه دیگر و دسترسی خلفی خارجی در متمایز کردن گروه کف پای گود از دو گروه دیگر نقش داشتند. از آنجا که افراد دارای کف پای گود فشار بیشتری روی جانب خارجی پا وارد می‌آورند، به‌نظر می‌رسد که محدوده پایداری در جانب خارجی بزرگ‌تر باشد و برعکس افراد دارای کف پای صاف فشار بیشتری روی جانب داخلی پا وارد می‌آورند. از این تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که ساختار آناتومیکی پا بر تعادل پویا تاثیر دارد.