مقایسه تعادل پای برتر و غیربرتر در فوتبالیست ها، ژیمناست ها، شناگران و بسکتبالیست ها

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویای پای برتر و غیربرتر در میان ورزشکاران چهار رشته مختلف ورزشی شامل فوتبال، ژیمناستیک، شنا و بسکتبال بود. در این تحقیق، 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقه ورزشی (10 ژیمناست با میانگین سنی 31/0±50/14سال، قد 75/7±20/155 سانتی متر، وزن 91/3±70/49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سنی 47/1 ±80/22 سال، قد 12/5 ±60/160 سانتی متر، وزن 87/4 ±95/52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سنی 07/1 ±60/21 سال، قد 75/6± 5/165 سانتی متر، وزن 27/6±43/57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سنی 63/1± 3/23 سال، قد 46/5± 5/163 سانتی متر، وزن 42/4± 50/55 کیلوگرم) شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های بس و ستاره استفاده شد. داده‌ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون t همبسته در سطح 05/0 ?p تجزیه و تحلیل آماری شد. تحلیل داده‌ها نشان داد تفاوت معنی داری بین تعادل ایستای پای برتر و غیربرتر و همچنین بین تعادل پویای پای برتر و غیربرتر هیچ یک از گروه‌ها وجود ندارد (05/0 < p). و تعادل برتر ضرورتاً حین ایستادن روی پای برتر رخ نمی دهد. این یافته‌ها برای پزشکان بالینی که به طور متداول از آزمون های ایستادن روی یک پا برای ارزیابی سطح پیشرفت برنامه‌های توانبخشی استفاده می کنند، سودمند است.