تاثیر شش هفته تمرینات ثبات مرکزی بر فعالیت EMG، تعادل ایستا و پویا در دختران نوجوان کم توان ذهنی

عقب ماندگی ذهنی یکی از رایج ترین معلولیت های ذهنی است که حدود 3 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد. هدف تحقیق حاضر، بررسی آثار یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی بدن بر فعالیت اﻟﮑﺘﺮومایوﮔﺮاﻓﯽ، تعادل ایستا و پویای دختران نوجوان کم توان ذهنی بود. 24 دانش آموز دختر کم توان ذهنی با دامنه سنی 17-15 سال به گروه تجربی (12 نفر) و شاهد (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت شش هفته تمرینات ثبات مرکزی شامل نیمه دراز و نشست، پل از کنار، و چهار حرکت تقویتی ناحیه پایین شکم را انجام دادند. آزمون استورک (ایستادن روی یک پا) و y به ترتیب برای سنجش تعادل ایستا و پویا استفاده شد. فعالیت اﻟﮑﺘﺮومایوﮔﺮاﻓﯽ ناشی از حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی عضلات راست شکمی و مایل شکمی با دستگاه emg ارزﯾﺎﺑﯽ شد. آزمون t همبسته و مستقل برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها اشاره داشت که نسبت به گروه شاهد، تمرینات ثبات مرکزی باعث بهبود معنادار تعادل ایستا، پویا، و همچنین فعالیت emg در گروه تجربی شد (همه 001/0p<). بنابر این، جهت بازتوانی و بهبود عملکرد دختران نوجوان کم توان ذهنی، بکارگیری عملی این پروتکل همراه با سایر آموزش ها، پیشنهاد می شود.