تاثیر هشت هفته حرکات موزون محلی روی استقامت قلبی-عروقی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی

هدف این پژوهش نیمه تجربی، بررسی تاثیر هشت هفته حرکات موزون محلی روی استقامت قلبیعروقی دانش آموزان کم توان ذهنی بود. بدین منظور، 20 دانش آموز دختر 12-8 سال کم توان ذهنی آموزش پذیر در دسترس از مدارس استثنایی شهر کرمانشاه، در دو گروه ده‌نفرۀ کنترل (وزن 16.10±41.70 کیلوگرم، قد 13.60±145.30 سانتی متر) و تجربی (وزن 8.60±31.10 کیلوگرم، قد 12.70±134.20 سانتی متر) مطالعه شدند. گروه تجربی به مدت دو ماه، هفته ای سه بار از جلسات 60-45 دقیقه ای رقص محلی بهره گرفت. در پیش‌آزمون و پس‌آزمون استقامت قلبیعروقی گروه ها به وسیلۀ آزمون پلۀ هاروارد اندازه گیری شد. عملیات آماری به وسیلۀ آزمون های کولموگروفاسمیرنوف، لوین، t همبسته و مستقل با استفاده از نرم افزار spss21  انجام گرفت (p≤0.05). یافته ها بر برتری 10.6 درصدی استقامت قلبیعروقی گروه تجربی (2.1±27.00) از گروه کنترل (2.7±24.40) در پایان کار تجربی دلالت داشتند (0.029=p). بر اساس این یافته ها، رقص محلی می تواند ابزاری موثر برای افزایش انگیزۀ دانش آموزان کم توان ذهنی به پیگیری تمرین با فشار مناسب برای توسعۀ استقامت قلبی-عروقی باشد.