مقایسۀ دامنۀ حرکتی مفاصل و قدرت ایزومتریک عضلات اندام تحتانی در ورزشکاران دختر با و بدون ولگوس داینامیک زانو

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ قدرت ایزومتریک عضلات و دامنۀ حرکتی اندام تحتانی در ورزشکاران دختر با و بدون ولگوس داینامیک زانوست. بدین منظور 4-8 ورزشکار دختر سالم 18-15 ساله در دو گروه افراد دارای ولگوس داینامیک زانو حین حرکت اسکات که با بالا بردن پاشنۀ ولگوس آنها اصلاح می شد (24 نفر) و افراد بدون ولگوس داینامیک زانو (24 نفر به‌عنوان گروه کنترل) و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی در گذشته، قرار گرفتند. حداکثر قدرت ایزومتریک با استفاده از داینامومتر دستی برحسب کیلوگرم و دامنۀ حرکتی فعال با استفاده از گونیامتر استاندارد پلاستیکی و برحسب درجه ارزیابی شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و manova (با سطح معنا‌داری p≤0.05) انجام گرفت. نتایج نشان داد در گروه دارای نقص ولگوس داینامیک زانو به‌طور معنا داری میانگین دامنۀ حرکتی دورسی فلکشن مچ پا ( با زانوی راست ) (f1,46 =5.503, p=0.023)، قدرت ایزومتریک پلنتارفلکشن مچ پا (f1,46 =4.187, p=0.046 ) نسبت به گروه کنترل کمتر است و در سایر متغیرها تفاوت معنا داری بین دو گروه مشاهده نشد. در پژوهش حاضر افراد گروه ولگوس داینامیک زانو دارای عضلات سفت و ضعیف لترال و مدیال گستروکنمیوس بودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، کاهش دامنۀ حرکتی دورسی فلکشن مچ پا، به‌عنوان عامل موثری در تغییر الگوی حرکتی اندام تحتانی و در نتیجه یک ریسک‌فاکتور برای آسیب های زانو باید مورد توجه مربیان و پزشکان قرار گیرد.