مقایسۀ فعالیت الکترومایوگرافی برخی از عضلات اندام تحتانی در افراد با و بدون ناراستایی پویای زانو در حرکت اسکات یک‌پا

کینماتیک صحیح عاملی موثر در کاهش مشکلات اسکلتی عضلانی است. هدف از مطالعۀ حاضر مقایسۀ فعالیت عضلات در گروه دارای ناراستایی پویای زانو و افراد سالم در اسکات یک‌پا، بود. این مطالعۀ مقایسه‌ای روی 23 زن فعال با میانگین سنی 2±21.86 سال انجام گرفت. فعالیت عضلانی rms اندام تحتانی، زاویۀ افت لگن، جابه‌جایی جانبی تنه و والگوس زانو در حرکت اسکات یک‌پا ثبت و برای مقایسه از تی مستقل با سطح معناداری آلفای 0.05 استفاده شد. نتایج حاکی از عدم تفاوت معنادار در افت لگن (0.86=p) و خمش جانبی تنه (0.25=p) بود. والگوس زانو در ناراستایی پویای زانو بیشتر از گروه کنترل بود (0.00=p). هرچند درصد mvc تمام عضلات، در ناراستایی پویای زانو بیشتر از گروه کنترل بود، ولی تنها عضلۀ راست رانی (0.04=p) و سرینی بزرگ (0.05=p) تفاوت معناداری نشان دادند. همچنین همبستگی ضعیفی بین والگوس زانو با خمش جانبی تنه (0.33=r) و فعالیت راست رانی (0.37 =r) مشاهده شد. یافته‌ها فعالیت عضلانی بیشتری را در ناراستایی پویای زانو به‌خصوص در راست رانی و سرینی بزرگ نشان داد که نشان‌دهندۀ اهمیت این عضلات در کنترل راستای اندام تحتانی حین حرکات عملکردی است. همچنین احتمالاً ناراستایی پویای زانو حین اسکات یک‌پا، به‌صورت جبرانی تنه را به سمت پای تکیه متمایل می‌کند.