ارزیابی دیدگاه گلدزیهر درباره تاثیر علم کلام، فلسفه و عرفان بر الگوسازی از پیامبر

پیامبر اکرم به جهت برخورداری از کمالات والای نفسانی به معنای اتمّ خود، به عنوان الگوی عالی عملی و اخلاقی برای مسلمانان معرفی شده است. افزون بر تاکید الهی و تایید مسلمانان بر این مقام، برخی از اندیشمندان غیر مسلمان نیز به آن اذعان نموده‌اند، لکن مخالفان اسلام همواره به منظور حذف اسلام در صدد انکار حقانیت نبوت پیامبر اکرم و به تبع آن، انکار حقانیت قرآن برآمده اند. در این میان، برخی مستشرقان برای رسیدن به مطلوب خویش سعی در تخریب جنبه اسوه بودن پیامبر دارند. در مقاله محمد و اسلام شایستگی حضرت را برای الگو بودن تکذیب کرده و معتقد است که علم کلام عامل ترسیم یک صورت نمادین و افسانه ای با عالی ترین فضایل از شخصیت محمد می باشد. به نظر می رسد تاکنون پاسخی دقیق و علمی به این نظریه داده نشده است؛ لذا نوشتار حاضر سعی دارد با اتخاذ روش تحلیلی ـ انتقادی، مبانی این نظریه را تبیین و سپس یک به یک مورد بررسی و نقد قرار دهد. این نوشتار از طریق طرح مبانی و استدلالات، نادرستی و غیر علمی بودن روش تحقیق این مستشرق را به دست می دهد.