نقد شبهه مستشرقان درمورد خشونت در آیات جهاد

جهاد یکی از فروع دین است که در مدینه واجب شده و قرآن کریم مسلمانان را بر آن توصیه کرده است. مستشرقان بدون توجه و تحلیل ماهیت و فلسفه و آثار آن قرآن را به همین علت کتاب خشونت و دین اسلام را دین شمشیر معرفی کرده‌اند. مسئله اصلی پژوهش این است که پاسخ های مناسب به شبهه بعضی مستشرقان (ازجمله رئوون فایرستون، برنارد لوئیس، ریزوی فایزر، تئودور نولدکه و ...)، مبنی بر وجود خشونت در بابِ جهاد در اسلام چیست؟ روش این تحقیق، تحلیلی توصیفی و انتقادی است. هدف پژوهش، ارائه پاسخ های مناسب به شبهه فوق، با توجّه به اهداف دین اسلام و مفاهیم قرآنی است. یافته های مهم پژوهش چنین گزارش می شود. مقاصد دین اسلام بر اساس صلح و آرامش است و آیاتِ متعدّدی بر دعوت به صلح و نیز همزیستیِ مسالمت‌آمیز با ادیان دیگر و همچنین رحمت گسترده الاهی دلالت دارد. نمونه های تاریخی همچون حضور سیزده ساله مسلمانان در مکّه و همچنین صلح حدیبیّه و فتح مکّه شاهدی بر مدّعاست نیز جنگ و جهاد در عصر پیامبر اسلام همه جنبه دفاعی داشته است و همچنین، انواع تاثیر عنصر زمان و مکان در احکام جهاد نیز، صلح‌محوری را در حوزه جهاد، به اثبات می رساند.

Criticism of Orientalists’ Suspicions about Violence in the Verses of Jihad

Jihad is one of the branches of religion that became obligatory in Madinah and the Holy Quran recommended Muslims to it. Orientalists have introduced the book of violence and the religion of Islam as the religion of the sword without paying attention and analyzing the nature, philosophy and works of the Quran. The main problem of the research is that what are the appropriate answers to the doubt of some orientalists (including Revan Firestone, Bernard Lewis, Rizway Pfizer, Theodore Noldeke, etc.) regarding the existence of violence in the context of Jihad in Islam? The method of this research is analyticaldescriptive and critical. The research aims to provide appropriate answers to the above question, taking into account the goals of the Islamic religion and Quranic concepts. The important findings of the research are reported as follows. The objectives of Islam are based on peace and tranquility, and numerous verses indicate the call for peace and peaceful coexistence with other religions, as well as divinewide mercy. Historical examples such as the 13year presence of Muslims in Mecca, as well as the peace of Hudaybiyah and the conquest of Mecca, are evidence of the claim that war and jihad in the era of the Prophet of Islam (PBUH) had all defensive aspects, and also the effects of time and place in the rulings of jihad prove peaceoriented in the field of Jihad