نقد روش‌های مطالعات قرآنی جرالد هاوتینگ

بررسی روش‌های مطالعات قرآنی مستشرقان، از جدیدترین موضوعات در خورتوجه در حوزه پژوهش‌های قرآنی است. جرالد هاوتینگ، خاورپژوه معاصر بریتانیایی و ادامه‌دهنده نظریات جنجال‌برانگیز ونزبرو است که در این تحقیق، مهم‌ترین روش‌های مطالعات قرآنی وی، به‌صورت مختصر کشف، تبیین و تحلیل می‌شود. مهم‌ترین روش مطالعات قرآنی هاوتینگ، نقد تاریخی است که زیرشاخه‌های آن، نقد ادبی، نقد محتوایی و نقد منبع محسوب می‌شوند. تاثیرپذیری از اندیشه پست‌مدرنیسم و عدم نتیجه عملی اطمینان‌بخش، از برجسته‌ترین نقدهای وارد بر روش نقد تاریخی و زیرشاخه‌های آن است. روش‌های قرآن‌پژوهی هاوتینگ، متاثر از مبانی فکری و علمی رایج در غرب به‌ویژه استادش ونزبرو و نقد کتاب مقدس است. از آنجا که هاوتینگ قرآن را به‌منزله متنی بشری تلقی کرده است، روش‌های سازگار با جهان‌بینی مادی و خاص متون بشری را بر آن تحمیل کرده است

Criticism of Gerald Hawting’s Methods of Quranic Studies

Examining the methods of Quranic studies by Orientalists is one of the most recent topics in the field of Quranic studies. Gerald Hawting is a contemporary British orientalist and a continuation of Wensbrough’s controversial ideas. In this research, the most important methods of his Quranic studies are briefly discovered, explained and analyzed. The most important method of Hawting’s Quranic studies is historical criticism, whose subbranches are literary criticism, content criticism, and source criticism. Being influenced by postmodernism and the lack of convenient practical results are among the most prominent criticisms of the historical critical method and its subbranches. Hawting’s methods of studying the Quran are influenced by the common intellectual and scientific foundations in the West, especially his teacher Wansbrough and the criticism of the Bible. Since Hawting has considered the Quran as a human text, he has imposed on it methods compatible with the materialistic and specific worldview of human texts