تحلیل شاخص های شهر خلاق و ارتباط آن با توسعه ی پایدار شهری (نمونه موردی: شهر رشت)

تغییرات سریع فناوری و رقابت بین المللی، گسترش چالش های جدید شهری در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی شهرها، زمینه های توجه به مساله خلاقیت در برنامه ریزی شهری را افزایش داده است. خلاقیت در شهر باعث رهایی از بن بست های مدیریتی و کالبدی و پیاده سازی دو اصل مشارکت و کارآیی که از شاخص های اصلی در حوزه ی حکمرانی خوب شهری می باشد، می گردد. همچنین ایده شهر خلاق برای مدیران و برنامه ریزان شهری باعث گسترش افق دید و تحلیل راهکار در مواجهه با مسائل مدیریتی شهر می شود و به تنوع علایق و عقاید در پهنه ی شهر احترام می گذارد و زمینه ی مشارکت شهروندان را در تصمیم گیری های شهری فراهم می کند. به نوعی ترکیب دانش مدیریت شهری با تفکر خلاق شهروندان، پایداری توسعه ی شهری در پی خواهد داشت. هدف و موضوع پژوهش حاضر در مرحله ی اول ارزیابی شاخص های شهر خلاق (شاخص های انعطاف پذیری، ابتکار، خطرپذیری و رهبری) در کلانشهر رشت می باشد و سپس ارتباط این شاخص ها با ابعاد توسعه ی پایدار شهری مورد سنجش قرار خواهد گرفت. روش تحقیق و گردآوری اطلاعات اسنادی، پیمایشی، توصیفی، تحلیلی مبتنی بر توزیع 500 پرسش نامه بین جامعه ی آماری (کارشناسان سازمان های شهر رشت) بوده است. در بخش یافته های استنباطی، برای تجزیه و تحلیل دو فرضیه ی تحقیق از آزمون t تک نمونه ای و ضریب همبستگی اسپیرمن بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت شهر رشت بر اساس شاخص های شهر خلاق (انعطاف پذیری: x=2/74، ابتکار: 66/x=2، خطرپذیری: 4/x=2، رهبری:x=2/37)  کمتر از میانگین مورد انتظار است. همچنین بین شاخص های شهر خلاق و ابعاد توسعه ی پایدار رابطه ی آماری مثبت و معناداری وجود دارد (p

The Analysis of Parameters of Creative Cityand It´s Relatioship With Sustainale UrbanDevelopment(Case Study:Rasht City)

The changes in urban life today has resulted in the less importance or complete loss or of many known urban spaces and social and cultural functionalities. These changes are mostly by disorientation, lack of identity and disaffiliation of citizens in social activities, whereas urban identity reinforces the link between city and citizens, and brings them special social characteristics, through the association of memories and sense of belonging in them. One way to accomplish this matter is utilizing the capacity of historic evocative buildings in the cities. Based on this, the purpose of this research is the feasibility study for the revival of urban space around the historical bridges of the city with emphasis on citizen’s identity and collective memory. The case study for this research is urban space around the historic bridge of Langroud city. In this research, effective factors in creating evocative urban space for citizens were evaluated by a questionnaire. The researchmethod presented in this paper was survey method using a case study. For this reason, two kind of questionnaires has been used and the reliability of each ones has been verified by calculating Cronbach’s Alpha coefficient. Also, the questionnaires were analyzed by SPSS software. The results indicate that elements such as meaning, structure and activity have the highest impact respectively, in the revival of urban space and creating sense of belonging around the historic bridge of Langroud city. The final result is that structural planning around historic bridges should be done in order to improve appropriate social and cultural activities, and give meaning to the city. It also indicates the role these valuable elements have in creating evocative urban space and identity for citizens.