بررسی خصوصیات حرارتی حیاط‌ های مرکزی کم‌عمق در اقلیم قزوین

توجّه به مشکلات و معضلات اقلیمی در محیط‌های شهری و فضا‌های باز معماری به منظور کاهش نارضایتی و افزایش سطح سلامت حرارتی از جمله مسائلی است که اخیراً مورد توجّه برنامه‌ریزان، طراحان شهری و معماران قرارگرفته است. حیاط مرکزی از جمله الگو‌هایی کالبدی است که کارکرد مناسب اقلیمی آن به دفعات توسط محقیقن به اثبات رسیده است امّا در تعیین ویژه‌گیهای کالبدی و محیطی آن تحقیق جدی صورت نگرفته است، لذا همین موضوع ضرورت تحقیق این پژوهش را تبیین می‌کند. در همین راستا در این پژوهش با استفاده از نرم افزار انویمت 4 به شبیه‌سازی حیاط مرکزی کم عمق در اقلیم قزوین با توجّه بهمیزان مساحت حیاط مرکزی، میزان آب و میزان فضای سبز در حیاط مرکزی مفروض (15 متر معادل 3 طبقه) پرداخته شده است. نتایج این شبیه‌سازی بیانگر این موضوع است میزان مساحت 30 درصدی در پلان برای حیاط مرکزی و میزان 60 درصدی از حیاط مرکزی جهت کاشت مناسب‌ترین حالت از نظر کمترین میزان میانگین دمای تابشی است و در مورد میزان آب تفاوتی قابل ملاحظه‌ای در میان عوامل اقلیمی مشاهده نگردید. تحلیل عوامل موثر بر میانگین دمای تابشی بیانگر این موضوع است که در حیاط‌های مرکزی کم عمق میانگین تابشی متاثر از میزان سرعت باد است. با بررسی میزان همبستگی عوامل اقلیمی مرتبط (دمای هوا، میزان تابش، سرعت هوا) با میانگین دمای تابشی، همبستگیِ معکوس 80 درصدی و بالاتر میان سرعت هوا با میانگین دمای تابشی نشان داده شد. بنابراین تهویه طبیعی مهمترین عامل در کاهش میزان میانگین دمای تابشی و افزایش آسایش حرارتی فضای باز در محیط‌های شهری کم عمق است.