طراحی الگوی توسعه کارآفرینی در حوزه صنایع فرهنگی بومی ایران

کارآفرینی از ابزار مهم توسعه به شمار می آید ، صنایع فرهنگی بومی به عنوان یکی از اجزا و عناصر مهم رشد اقتصادی و اشتغال زایی است. استفاده از تجربیات کشورهای موفق دنیا در این زمینه ، می تواند توسعه ی کارآفرینی صنایع فرهنگی بومی ایران را به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف توسعه کارآفرینی در حوزه صنایع فرهنگی بومی ایران ، از طریق ارائه الگو برگرفته از مطالعات تطبیقی کشورهای توسعه یافته منتخب، انجام گرفته است. این پژوهش یک مطالعه تطبیقی کمی – کیفی می باشد. کشورهای مورد مطالعه ( کانادا ، بریتانیا ، فنلاند ) با مقایسه شاخص های کارآفرینی در حوزه صنایع فرهنگی بومی کشورها و مطالعه کارآفرینی صنایع فرهنگی بومی در آن ها ، از طریق رجوع به اسناد معتبر کارآفرینی در حوزه صنایع فرهنگی ، متغیرهای مهم ابعاد مورد نظر الگوی مفهومی اولیه شناسایی شده و بر اساس آن پرسشنامه نهایی به 150 نفر از جمله کارآفرینان و اساتید دانشگاهی توزیع شده و داده های جمع آوری شده با استفاده از روش آماری (تحلیل عاملی اکتشافی ، تاییدی و معادلات ساختاری) تحلیل شدند و الگوی نهایی استخراج شد. در مجموع 4 عامل بر کارآفرینی صنایع فرهنگی بومی موثر شناخته شدند که شامل سیاست های حمایتی دولت ، مدیریت آموزش نیروی انسانی، مدیریت مالی ، رقابتی کردن می باشد که از این عوامل ، سیاست های حمایتی دولت با بار عاملی 0.84 بیشترین و رقابتی کردن با 0.4 کمترین تاثیر را در کارآفرینی صنایع فرهنگی بومی داشته اند.

Designing an Entrepreneurship Development Model in the Field of Iranian Indigenous Cultural Industries

Entrepreneurship is one of the important tools of development, indigenous cultural industries as one of the important components and elements of economic growth and job creation. Using the experiences of successful countries in this field, can lead to the development of entrepreneurship in Iran’s indigenous cultural industries. The present study aims to develop entrepreneurship in the field of indigenous cultural industries of Iran by providing a model based on comparative studies of selected developed countries. This research is a quantitativequalitative comparative study. Study countries (Canada, UK, Finland) by comparing entrepreneurship indicators in the field of indigenous cultural industries and studying the entrepreneurship of indigenous cultural industries in them by referring to valid entrepreneurship documents in the field of cultural industries. Important variables of the desired dimensions of the initial conceptual model were identified and based on it, the final questionnaire was given to 150 people, including entrepreneurs and university professors, and the collected data were analyzed using statistical methods (exploratory factor analysis, confirmation and structural transactions). The final pattern was extracted. A total of 4 factors were identified as effective on entrepreneurship of indigenous cultural industries, including government support policies, human resource training management, financial management, competitiveness, of which government support policies with a factor load of 0.84 and competing with 0.4 had the least impact on the entrepreneurship of indigenous cultural industries. The proposed model has the greatest impact on the components of government supportive policies and financial management and the least impact on competitiveness. The proportionality of the model was confirmed. Entrepreneurship of Iranian indigenous cultural industries