سبک زندگی اسلامی در اندیشه‌ی مقام معظم رهبری

این پژوهش تلاش دارد، ضمن مروری برنظرات سبک زندگی ازنظر جامعه ‌شناسان، گفتمان سبک زندگی اسلامی در اندیشه‌ی مقام معظم رهبری را به صورت اکتشافی بررسی نموده و ضمن شناسایی دال های آن، چگونگی مفصل بندی این گفتمان را مشخص نماید. این مقاله از روش کیفی تحلیل گفتمان استفاده نموده و جامعه‌ی آماری آن نیز کلیه‌ی آثار مکتوب و شفاهی 23 ساله‌ی رهبر انقلاب اسلامی از سال 1368 تا 1391 می‌باشد؛ به طوری که با استفاده ازروش تحلیل گفتمان لاکلا و موفه، ابتدا مفهوم سبک زندگی اسلامی ازمنظر معظم ‌له تعریف شده‌ و سپس با شناسایی روش مند دال‌های این گفتمان، به چگونگی مفصل‌بندی گفتمان سبک زندگی اسلامی ایشان پرداخته است. ازیافته‌های این پژوهش می‌توان دال‌های گفتمان سبک زندگی اسلامی ازمنظر مقام معظم رهبری اشاره نمود که عبارتنداز: دال مرکزی: منش اسلامی؛ دال‌های برتر: معنویت، الگوداشتن، عقلانیت و حفظ مناسک و دال‌های فرعی: رفتارهای فردی (مدیریت بدن، پوشاک و و ورزش کردن)، مُد و نوگرایی، و مصرف؛ ازدیگر یافته های این پژوهش، بررسی وجوه تمایز و تشابه سبک زندگی اسلامی ازمنظر معظم له با سبک زندگی از نظر جامعه‌ شناسان می باشد و هم چنین، ازسایر یافته های آن، می توان به شناسایی شاخصه های «سبک زندگی اشرافی» ازنظر مقام معظم رهبری نیز اشاره نمود.

The evolution of science and technology From unity to plurality (culturalhistorical approach)

The divergent trend of science and technology has begun almost 300 B.C. and continued until the middle of the twentieth century. The gradual separation of science from philosophy and then the creation of academic disciplines are two historical evidences of this claim. The industrial revolution and its consequences, the factory system, the professionalization approach in science and technology, and the analytic thinking, are the most important factors in creation the divergent trend of science and technology. Since the middle of the twentieth century, with the advent of two flows of interdisciplinaries and emergent technologies, the convergence of science and technology has begun. The domination of systemic thinking instead of analytic thinking and as well as the deprofessionalization approach, instead of the professionalization approach, are two factors that influence this change of paradigm. In this paper, with a culturalhistorical approach and the use of existing documents, we seek to explain the claim that the trend of science and technology has been diverging for several hundred years and gradually, in the midtwentieth century, evidence of its convergence has been observed.