ارتباطات میان فرهنگی افغان های مقیم ایران با ایرانیان بر پایه نظریه هم فرهنگی

حضور مهاجران افغانی در ایران  به عنوان بزرگ‌ترین قومیت مهاجر در ایران  به سال‌های دور برمی‌گردد . هم‌اکنون بخشی از آنان در ایران صاحب فرزند شدند و نسل سوم این مهاجران به ایران به‌عنوان زادگاه خود تعلق‌خاطر دارند. این نسل به سمتی پیش می رود که مطالبات بیشتری از جامعه دارد. اشتراک این دو ملیت در زبان، دین و بخشی از فرهنگ نوع تعاملات اجتماعی را پیچیده‌تر کرده است. در میان نظریه پردازان ارتباطات میان فرهنگی  اورب در نظریه همفرهنگی  به بررسی رابطه میان گروه های اقلیت در مقابل گروه های غالب می پردازد.از آنجا که مهاجران افغان در مقابل ایرانیان در اقلیت هستند ، رفتار وکنش مهاجران افغان مقیم ایران به عنوان گروه اقلیت یا همفرهنگ در برابر ایرانیان که گروه غالب  یا سلطه هستند را میتوان مورد بررسی قرار داد. در چنین شرایطی مهاجران افغان استراتژی های متفاوتی را برای برقراری رابطه و تعامل با ایرانیان و ساختار گروه سلطه انتخاب می­کنند. کم‌توجهی، تحقیر و نگاه از بالا به پایین کمترین تجربه‌هایی است که این افراد را دچار آسیب‌هایی کرده است که این سه نسل در قبال آن رویکرد متفاوتی را از نوع سازش، انطباق و جداسازی را در سه سطح منفعل ، فعال و بیش فعال برگزیدند. در این پژوهش کیفی مصاحبه هایی با 20 تن از مهاجران افغانی مقیم بومهن با چهارچوب نظری گادیکانست و اورب انجام و به تحلیل رفتارهای این مهاجران بر اساس نظریه همفرهنگی پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد نسل سوم مهاجران افغانی برخلاف نسل‌های گذشته که به‌طور سنتی رویکرد سازش را انتخاب می‌کردند از روش‌های انطباقی و گاه به‌صورت محدودتری روش جداسازی را انتخاب می‌کنند.

Intercultural Communication between Afghans Living in Iran and Iranians Based on the CoCultural Theory

The presence of Afghan immigrants in Iran, as the largest ethnicity of immigrants in Iran, goes back to many years ago. Now, a portion of them have children in Iran, and the third generation of these immigrants feels a sense of belonging to Iran as their birthplace. This generation is moving in a direction; in which they are having more demands from society. The commonality of these two nationalities in language, religion, and some of their culture has made the type of social interactions more complicated. Little attention, humiliation, and being looked down upon are the least of the experiences that have exerted damages to these people, which in response, these three generations have chosen different approaches of compromise, conformity, and isolation. In this qualitative study, 20 Afghan immigrants living in Bumehen, near the capital Tehran, are interviewed with the Gudykunst & Orbe’s theoretical framework and their behaviors are analyzed based on the cocultural theory. The result shows that the third generation of Afghan immigrants, unlike previous generations who traditionally chose the approach of compromise, chooses the conformity approach and sometimes in a more limited manner, they choose the approach of isolation.