بررسی شاخص‏های موثر در قراردادهای صنعت نفت و گاز براساس قیمت حداکثری

هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی شاخص‏های موثر در قراردادهای صنعت نفت و گاز براساس قیمت حداکثری است. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می‏دهد که بسیاری از محدودیت‏های کشور صاحب مخزن در جهت صیانت از میادین نفتی و کنترل موثر دستمزد پیمانکار در قراردادهای بیع متقابل و مشارکت در تولید در قراردادهای نوین نفتی اصلاح شده‏اند و نظام مالی قراردادهای نوین نفتی نسبت به قرارداد مشارکت در تولید و بیع متقابل از کارایی بیشتری برخوردار است. در این مطالعه مقایسه شاخص‏های نرخ بازده داخلی، دوره برگشت سرمایه، شاخص سودآوری و سهم‏بری طرفین قرارداد بر مبنای داده‏های واقعی و شبیه‏سازی شده نشان داد که انعقاد قراردادهای نوین نفتی ایران ipc در میدان نفتی شادگان نسبت به قراردادهای بیع متقابل و مشارکت در تولید برای کشور میزبان (ایران) دارای هزینه کمتر و درآمد بیشتری است.

exploring the effectiveness of maximum priceindicators in oil and gas industry contracts

this study examined the internal rate of return, capital return period, profitability index, and the party's share in oil and gas industry contracts based on the maximum price. the results of the study showed that many restrictions in cross-selling contracts and participation in production had been modified in modern oil contracts. the financial system of modern oil contracts was more efficient than the contract of participation in production and mutual sale. this means that modern oil contracts were more profitable for the country that owns the reservoir than the contract of participation in production and crosssale. according to the modelling results and future oil price scenarios, modern oil contracts have proved more efficient than participation in production and cross-sale contracts.