رویکرد بازارگرایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی‌ نفت و گاز در ایران

بازارگرایی صادرات‌،‌ به معنی هماهنگ‌شدن و همسوشدن سازمان و شرکت صادرکننده در حوزه‌های عملیاتی با تغییرات راهبردی بازار است. با توجه به ماهیت گونه‌های متعدد صدور خدمات‌،‌ توجه به صادرات خدمات فنی و مهندسی در مقایسه با سایر صدور خدمات و بازارگرایی این صادرات از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. هدفِ تحقیق‌‌ تجزیه و تحلیل رویکرد بازارگرایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی‌ نفت و گاز در کشور ایران‌ است. تحقیق با رویکرد ترکیبی، با استفاده از تحلیل مضمون و معادلات ساختاری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها‌‌ مصاحبه و پرسش‌نامه است. جامعۀ آماری در بخش کیفی شامل 12 نفر از مدیران سازمان و در بخش کمّی 70 نفر بوده است. در مرحلۀ کیفی 6 مقولۀ اصلیِ فرهنگ بازارگرایی صادرات‌،‌ عوامل عملکردی‌،‌ عوامل اطلاعاتی‌،‌ عوامل دولتی‌،‌ عوامل مالی اقتصادی‌،‌ عوامل محیطی بازارگرایی صادرات و 31 مفهوم شناسایی شد. پایایی عامل‌ها 0.81 بود. میانِ ضرایب بارهای عاملی استانداردشده‌،‌ فرهنگ بازارگرایی صادرات بالاترین نمره (0.915) را نسبت به مقوله های دیگر داشته است. پیشنهاد شده است شرکت های حفاری مربوطه‌،‌ جهت افزایش بازارگرایی صادرات‌،‌ به فرهنگ بازارگرایی صادرات توجه بیشتری داشته باشند.