واکاوی ابعاد توسعۀ دانش کارکنان شرکت‏های نفتی ایران در زمان تحریم (نمونه پژوهی: شرکت نفت پارس)

مقالۀ کنونی جستاری است در رابطه با واکاوی ابعاد توسعۀ دانش کارکنان شرکت های نفتی ایران در زمان تحریم. روش تحقیق از نوع آمیختۀ اکتشافی و جامعۀ آماری در بخش کیفی40 نفر از مدیران ارشد شرکت ملی نفت و در بخش کمّی نخبگان و محققان علمی و اجرایی و کارمندان، به تعداد 1300 نفر، بود. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری با خبرگان، مصاحبۀ عمیق انجام گرفت و در بخش کمّی برای سنجش مدل، ‌‌پرسش‌نامه محقق‌ساخته ای با روش نمونه گیری تصادفی ساده بین480 تن از نمونه ها توزیع شد. اعتبارسنجی ‌‌پرسش‌نامه با تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. داده های کیفی با روش تحلیل مضمون و داده های کمّی با مدل‌سازی معادلات ساختاری و به‌کارگیری تحلیل عاملی تاییدی با نرم‌افزارهای spss و amos تحلیل شد. نتایج بخش کیفی نشان داد که مدل توسعۀ دانش کارکنان در شرکت نفت پارس دارای 3 بُعد و 14مولفه به شرح توانمندی فرایند دانش (کاربرد دانش، انتقال دانش، ادغام دانش، تولید دانش)، استراتژی های منابع انسانی (جذب و استخدام، توسعۀ منابع انسانی، عملکرد کارکنان، جبران خدمات، روابط کاری) و دارایی دانش (سرمایۀ انسانی، سرمایۀ ساختاری، سرمایۀ ابداعی، سرمایۀ اجتماعی، سرمایۀ فرایندی) بوده است.درنهایت، به مدیران شرکت های نفتی توصیه شد تا حاکمیت اتخاذ تصمیم مبتنی بر پژوهش و دانایی محوری و انتقال زنجیره ای آن به کارکنان، سازگاری با تغییر موقعیت ها، پذیرش تغییرات، به روزرساندن محتوای دانش کارکنان، برقراری ارتباط بین تئوری و عمل را در اولویت کار خود قرار دهند.