تاثیر ظرفیت جذب دانش بر عملکرد نوآوری سبز با نقش میانجیِ یادگیری زدایی و تعدیلگر یادگیریِ ارتباطی

این مطالعة قیاسی از نوع کاربردی دارای هدف توصیفی و استراتژی همبستگی است و به‌صورت مقطعی اجرا شده است. جامعۀ آماری شامل تمامی کارکنان شرکت پتروشیمی برزویه، به تعداد 340 نفر، بود که 180 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند و به‌شیوۀ سادۀ تصادفی، به پرسش‌نامه های ظرفیت جذب دانش کارکنان مینبااوا و همکاران (2010، 2003) و ظرفیت جذب دانش سازمان لیچتن هالر (2009)، عملکرد نوآوری سبز چن و همکاران (2006)، سنجش یادگیری‏زدایی بکر (2008) و توانایی یادگیری از ارتباط سلنس و سالیس (2003) پاسخ دادند. ضریب آلفای کرونباخ برای تمامی پرسش‌نامه ها بیشتر از 0.7 بود و روایی صوری و محتوایی پرسش‌نامه ها با نظر متخصصان و روایی سازه با استفاده از روش تحلیل عاملی مورد تایید قرار گرفت. تحلیل داده ها با نرم‏افزارهایspss22 و pls3 و روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام ‌شد. یافته ها تاییدکنندۀ برازش مدل تحلیلی و فرضیه‏هاست. نتایج بر اهمیت ظرفیت جذب برای توسعۀ فرایند عملکرد نوآوری سبز به‌منظور ایجاد مزیت رقابتی تاکید دارد؛ زیرا عملکرد سازمان را در مقابل رقبا افزایش می‏دهد. به‌علاوه، یادگیری زدایی می تواند با ایجاد تغییر مداوم، یاری‏رسانِ سازمان برای توسعة مهارت های جدید در جهت انطباق با نیاز های محیطی جدید باشد و یادگیری ارتباطی از طریق اشتراک و تبادل اطلاعات منجر به بهبود عملکرد نوآوری سبز می شود.