تبیین و ارزیابی الگوی درونداد دانش‌آفرینی در آموزش عالی

این پژوهش باهدف شناسایی و اولویت‌بندی عوامل فردی (به‌عنوان درونداد) موثر بر دانش‌آفرینی اعضای هیئت‌علمی در دانشگاه تهران طراحی و اجراشده است. روش تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی است که در دو بخش کیفی و کمّی صورت پذیرفته است. در بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 14 نفر از متخصصان و صاحب‌نظران (در زمینه دانش‌آفرینی در دانشگاه) که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب‌شده بودند، عوامل فردی موثر بر دانش‌آفرینی اعضای هیئت‌علمی شناسایی شدند. در بخش کمّی در قالب روش تحقیق توصیفیپیمایشی، با توجه به عوامل شناسایی‌شده و از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته نظرات و دیدگاه‌های 212 نفر از اعضای هیئت‌علمی دانشگاه تهران در این خصوص گردآوری شد. درنتیجه تحلیل‌های بخش کیفی عوامل خلاقیت، اخلاق حرفه‌ای، توانایی مدیریت زمان، انگیزش، یادگیری فردی، مسئولیت‌های تدریس و مهارت‌های پایه‌ای دانش‌آفرینی به‌عنوان عوامل فردی موثر بر دانش‌آفرینی در دانشگاه شناسایی شدند. سپس داده‌های به‌دست‌آمده از طریق معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی به کمک نرم‌افزار smartpls مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پردازش داده‌ها نشان داد که اولاً الگوی به کار گرفته‌شده، مدل نظری قوی برای پیش‌بینی دانش‌آفرینی در دانشگاه بوده و ثانیاً همه روابط مستقیم میان متغیرهای مدل معنادار بوده است.

Explanation and Evaluation of the Knowledge Creation Input Pattern in Higher Education

This study aims to identify and prioritize individual factors (as inputs) affecting the Knowledge Creationof the faculty members at Tehran University, has been designed and implemented. This study is a mixed exploratory research, which was conducted in two parts: qualitative and quantitative. In the qualitative part, through semistructured interviews with 14 experts (in terms of knowledge creation in university) who were selected through purposeful sampling, individual factors affecting the knowledge creation of the faculty were identified. In the quantitative part, by descriptivesurvey research method, considering the factors identified, and by means of questionnaires, comments and viewpoints about 212 faculty members of Tehran University were gathered in this regard. As a result of qualitative analysis, the factors of creativity, Professional ethics, time management ability, motivation, individual learning, teaching responsibilities and basic skills of knowledgecreation, as individual factors influencing knowledge creation in universities were identified. Then, data obtained through structural equations and partial least squares by using software SmartPLS was analyzed. The results of the data processing showed that, first, the model employed has been a strong theoretical model to predict knowledge creation in university, and secondly, all direct relationships between variables in the model were significant.