الگویابی نظام‌مند مدیریت راهبردی منابع انسانی

منابعانسانییک سیستم، به عنوان اصلی‌ترین بخش از ذی نفعان، sths، داخلی یک سیستم، متمایزاز سایرمنابع، به عنوان مهم ‌ترین سرمایه‌ رقابتی و راهبردی سیستم معرفی می‌شود؛ بر این اساس و با تاکید بر اهمیت ویژه منابع انسانی در سیستم‌های اقتصادیاجتماعی، پژوهش حاضر، با بهره‌مندی از مدل سیستمیک‌ shel، صنعت هتل‌داری در شهر اصفهان را به عنوان سیستم مورد علاقه، مطالعه کرده است و با تمرکز بر زیرسیستم منابع انسانی در این صنعت و با تکیه بر تفکر سیستمی، عوامل راهبردی درونی و برونی موثر بر بهبود مدیریت زیرسیستم منابع انسانی در این صنعت را شناسایی و ارائه کرده است. روش پژوهشی در این مطالعه، توصیفی تحلیلی بوده و مدل سیستمیک معرفی شده در جامعه آماری متشکل از: خبرگان صنعت هتل‌داری، مدیران عالی/میانی/ اجرایی، مدیران سیستم منابع انسانی و کارشناسان/ کارکنان فعال در زیرسیستم منابع انسانی می‌ باشد. هتل‌های مطالعه شده در شهر اصفهان بر اساس نمونه‌ای تصادفی با حجم نهایی 155 واحد آزمایشی که بر مبنای رویکرد نمونه‌گیری طبقه‌ای به ‌دست آمده، اجرا شده است. مطالعات کتابخانه‌ای، اجرای مصاحبه‌های حضوری و غیرحضوری، استفاده از پرسشنامه‌های طراحی شده توسط پژوهشگر، سه روش استفاده شده برای جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز بوده است. این مطالعه به ترتیب، عوامل حمایت سازمانی برای ایجاد رضایت مندی در کارکنان، جذب و پرورش، همکاری و تعامل، خلق قابلیت های راهبردی را به‌ عنوان عوامل موثر درونی و از سویی دیگر، عوامل حقوقی و قانونی، تکنولوژیکی، جغرافیایی و اقتصادی را به عنوان عوامل موثر برونی در بهبود مدیریت راهبردی سیستم منابع انسانی در صنعت هتل‌داری شهر اصفهان معرفی می ‌کند.

System Modeling of Human Resources Strategic Management

Human Resources of a system, as the most significant part of the system’s internal stakeholders, compared to other resources, may be considered to be the most important competitive and strategic resource of the system. On the basis of this fact, the present study utilizes the “SHEL Model” and addresses the “Hotel Industry in Isfahan city” as the primary system of interest. Specifically, this study is interested to focus on this industry’s “Human Resources SubSystem” and, apply the system thinking to identify internal and external strategic effective factors on improvement of the Human Resources SubSystem Management. This work, as an analyticaldescriptive research, is, in fact, to utilize the SHEL Model and to study a population which consists of “Iran’s Hotel Industry’s Elites” who are somehow relevant to the main area of this research”, “High Level/Middle Level/Executive Mangers”, “Human Resources Managers”, and “Experts/personnel” who are all actively involved in the HumanResources SubSystems of the Isfahan’s famous hotels from which, finally, 155 participants are also randomly drawn using “Stratified Sampling Method” to be inquired as well. Library Studies, FacetoFace/Telephone Interviews, and Researcher –made Questionnaire are all three ways specifically used for the purpose of gathering all required data and information. Analysis of this work’s hypotheses indicates that “1.The System Support for Satisfying the Human Powers. 2. Assimilation and Promotion. 3. Collaboration (Cooperation) and Interaction. 4. Strategic Capabilities may be considered to be internal effective factors, and, on the other side, 1. Laws/Rules Standards. 2. Technologies 3. Geography and 4. Economics may be regarded as the system external effective factors.