تاثیر فرهنگ دانش محور بر نوآوری راهبردی، ظرفیت جذب دانش وانعطاف پذیری راهبردی

هدف اصلی پژوهش، بررسی تاثیر فرهنگ دانش‌محور بر نوآوری راهبردی در شرکت‌های واقع در پارک علم و فنآوری دانشگاه تهران است؛ همچنین پژوهش حاضر به نقش میانجی ظرفیت جذب دانش در این رابطه می‌پردازد و بررسی می‌کند که آیا انعطاف‌پذیری راهبردی، این رابطه را تقویت می‌نماید یا تضعیف؟ فلسفه این پژوهش اثبات‌باوری، رویکرد آن قیاسی و راهبرد آن پیمایش است و بدین منظور و پس از مرور مبانی نظری و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه‌ای مشتمل بر 24 پرسش به نمونه آماری متشکل از 113 نیروی ستادی شرکت‌های موردنظر ارائه شد؛ سپس، داده‌های گردآوری شده به کمک نرم‌افزار smart pls و از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل و آزمون قرار گرفتند. در نهایت، هر سه فرضیه پژوهش تایید شدند و مشخص شد که ارزش‌ها و باورهای معطوف به تسهیم و خلق دانش می‌توانند در ظرفیت جذب بالقوه و بالفعل دانش موثر باشند و همچنین این ظرفیت جذب در خلق مدل‌های جدید کسب‌و‌کار موثر است؛ همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که رابطه بین ظرفیت جذب و نوآوری راهبردی با بالارفتن سطح انعطاف‌پذیری راهبردی تقویت می‌شود.