سیاست‌گذاری مهار تلفات جاده‌ای در کشور

واقعیت‌ها نشان می‌دهد که در همه جای دنیا سه عامل انسان، راه و خودرو نقش تعیین‌کننده‌ای در وقوع تلفات جاده‌ای دارند؛ اما درصد تاثیر آنها برای کشورهای مختلف متفاوت است. هدف این پژوهش، شناسایی عوامل و متغیرهای اصلی تلفات جاده‌ای در ایران و سپس توسعه یک مدل شبیه‌سازی پویایی‌شناسی سیستم است. پویایی‌شناسی سیستم، روشی برای درک و تجزیه‌ وتحلیل بهتر مسائل پیچیده، درهم‌تنیده، غیرخطی و پویا در سیستم‌های اجتماعی است که می‌تواند به طراحی ساختار و سیاست‎های جدیدی برای بهبود رفتار سیستم‌ها کمک کند. ازآنجاکه مسئله پیش‌بینی تصادفات و تلفات جاده‌ای، دربرگیرنده سیستم‌های پیچیده و متنوعی از جمله: انسان، راه و خودرو و بسیاری عوامل محیطی دیگر می‌شود، طراحی مدل شبیه‌سازی پویا برای درک روابط بین این سیستم‌ها در کشور ضروری به نظر می‌رسد که می‌تواند منجر به تکامل ارائه راه‌حل‌هایی پایدار برای تضمین ایمنی جاده‌ها شود. در این پژوهش از نرم‌ افزار شبیه‌سازی ونسیم استفاده و داده‌های حمل و نقل، تصادفات، بزرگ راه‌ها و نیروی پلیس از منابع دولتی جمع‌آوری شده است. مدل با توجه به سناریوهای تمامی راهبردهایی که برای بهبود وضعیت می‌توان ارائه داد شامل: سیاست بهبود امدادرسانی جاده‌ای، سیاست بهبود کیفیت خودرو و راه و سیاست افزایش حضور پلیس در جاده‌ها، توسعه داده شده است و بااستفاده از سوابق موجود از داده‌های واقعی تصادفات و تلفات، اعتباریابی شده است. براساس نتایج شبیه‌سازی، سیاست‎های اعمال شده در کوتاه‌مدت کاملا موثر واقع شده‌اند و عامل انسانی مهمترین عامل در وقوع تصادفات مشاهده شد.