بررسی اثر عملیات حرارتی تنش‌زدایی بر ساختار، خواص مکانیکی و خوردگی منطقه جوش قوسی فولاد 517A

عملیات حرارتی تنش‌زدایی برای سازه‌های فولادی و مخازن تحت فشار از جنس فولادهای کوینچ و تمپر شده، روش متداولی در میان استانداردهای ساخت می‌باشد که با هدف کاهش دامنه‌ی تنش‌های باقیمانده انجام می‌شود. در این پژوهش اثر تنش‌زدایی در دماهای مختلف، بر خواص مکانیکی (به ویژه مقاومت به ضربه‌ی) فولاد 517a، بررسی شده است. برای جوشکاری ورق فولادی 517a با ضخامت mm20، از فرآیند جوشکاری قوسی با الکترود پوشش‌دار (smaw) استفاده شد. پس از برشکاری نمونه‌ها، تنش‌زدایی در دماهای 480، 560،620 و c°680 و به مدت 75 دقیقه روی نمونه‌ها انجام پذیرفت. سپس نمونه‌های ضربه از فلز جوش، منطقه متاثر از حرارت (haz) و فلز پایه تهیه شد و این آزمون در دمای ?c 1±51- انجام شد. پس از انجام آزمایش ضربه، مقاطع شکست با میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفتند. هم چنین آزمایش کشش، سختی سنجی و متالوگرافی بر روی نمونه‌های عملیات حرارتی شده انجام شد و در نهایت نتایج همه‌ی آزمایش‌ها نمونه‌های تنش‌زدایی شده با حالت جوشکاری شده (aw) مقایسه گردید. هم چنین به منظور ارزیابی اثر تنش‌زدایی بر مقاومت به خوردگی نمونه‌ها، آزمون پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی سیکلی انجام شد. باتوجه به نتایج آزمایش‌ها در مجموع نمونه‌ای که در c°560 تنش‌زدایی شده بود، خواص مکانیکی مطلوب‌تری از خود نشان داد.