سنتز و تعیین مشخصه نانو ذرات fe3o4@sio2 عامل دار شده با گلوکزآمین به عنوان یک جاذب موثر و مغناطیسی با قابلیت بازیافت در حذف یون‌های ni2+ از محلول های آبی

مقدمه: در پژوهش حاضر نانوذرات مگنتیت با روش هم رسوبی سنتز و پس از پوشش سطحی با نانوذرات سیلیکا با مولکول های گلوکزآمین عامل دار شدند. سپس از این نانوذرات هسته - پوسته عامل دار شده به عنوان یک جاذب مناسب در جهت حذف یون های نیکل از محلول های آبی استفاده شد.روش: نانوجاذب سنتزی با استفاده از تکنیک هایی از قبیل پراش اشعه ایکس (x-ray diffraction (xrd)) ، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (fourier transform infrared spectroscopy (ft-ir))، میکروسکوپ الکترونی روبشی (field emission scanning electron microscopy (fe-sem))، میکروسکوپ الکترونی عبوری (transmission electron microscopy (tem))، توزیع اندازه ذرات (dynamic light scattering (dls))، مغناطیس سنج نمونه مرتعش (vibration sample magnetometry (vsm))، پراش انرژی پرتو ایکس (energy dispersive x-ray spectroscopy (edx)) و آنالیز توزین حرارتی (thermogravimetric analysis (tga)) مورد بررسی و ارزیابی ساختاری، مورفولوژی و اندازه ذرات قرار گرفت. سپس عملکرد جذبی جاذب سنتزی با بهینه سازی مقادیر جاذب، ph محلول و مدت زمان تماس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که ماکزیمم ظرفیت جذب (mg/g 112) زمانی اتفاق می افتد که از mg24 جاذب در ml75 محلول با غلظت اولیه 0.65mmol/l در 7=ph و در مدت زمان تماس 18minاستفاده شود. بررسی عملکرد جاذب در یک نمونه نیروگاهی در حضور یون های مداخله گر نیز انجام گرفت که نتایج موید جذب عالی یون نیکل توسط جاذب در حضور یون های مختلف می باشد. همچنین جاذب سنتزی توانایی بازیابی و استفاده مکرر در فرآیندهای جذبی متوالی تا 7 مرتبه را بدون کاهش جدی در فعالیت دارا می باشد. نتیجه گیری: در این روش یک جاذب کاربردی برای جذب آلاینده های فلزی سنگین از نمونه های فاضلاب پیشنهاد گردیده است.

synthesis and characterization of fe3o4@sio2 nanoparticles functionalized with glucosamine as an effective and magnetic adsorbent with recycling capability in removing ni2+ ions from aqueous solutions

introduction: in the present study, magnetite nanoparticles were synthesized by co-precipitation method with surface coating by silica nanoparticles. afterwards, these nanoparticles were functionalized with glucosamine molecules. in the next step, these functionalized core-shell nanoparticles were used as a suitable adsorbent to remove nickel ions from aqueous solutions.methods: the synthetic adsorbent was investigated using techniques such as x-ray diffraction (xrd), fourier transform infrared spectroscopy (ft-ir), scanning electron microscopy (fe-sem), transmission electron microscopy (tem), particle size distribution (dls), vibrating sample magnetometer (vsm), x-ray energy diffraction (edx) and thermogravimetric analysis (tga) to evaluate the structure, morphology and size of the particles. moreover, the absorption performance of the synthetic adsorbent was investigated by optimizing the amount of adsorbent, ph of the solution and contact time.findings: the results indicate that the maximum absorption capacity occurs when 24 mg of the adsorbent is added to 75 ml of the solution with an initial concentration of 0.65 mmol/l at ph=7 with contact time of 18 min. additionally, the synthetic adsorbent possess the ability to be recovered and used repeatedly in successive absorption processes up to 7 times without a serious decrease in activity.