رابطه بین رشد اقتصادی و تمرکززدایی مالی

تمرکززدایی مالی، فرایندی است چند بعدی که در آن برخی اختیارات از دولت مرکزی به استانداران منتقل می‌شود و مهمترین شئون آن برگشت کلیه درآمدهای هر استان به همان استان است. یکی از اثرات تمرکززدایی مالی رشد اقتصادی است. رشد اقتصادی از طریق تفاوت میزان تولید ناخالص داخلی اندازه‌گیری می‌شود. رشد اقتصادی در هر کشوری، نشان دهنده برآیند عملکرد اقتصادی و تولیدی هر استانی است و افزایش تولیدات هر استان منجر به رشد اقتصادی کل کشور می‌گردد. این مطالعه به منظور بررسی رابطه بین رشد اقتصادی و تمرکززدایی مالی در استان‌های ایران انجام شده است که در آن از هر استان سه شهرستان و شهر به عنوان نمونه انتخاب شده است. تکنیک استفاده شده در این تحقیق داده‌های تابلویی (پانل دیتا) است. در این روش داده‌ها دارای ویژگی‌های سری زمانی و مقطعی هستند، از چندین بعد تشکیل شده و چندین دوره را پوشش می‌دهند. دوره زمانی تحقیق 1397 تا 1400 می‌باشد. معادلات مربوط به متغیرهای مستقل و وابسته این تحقیق از مدل تحقیق سویانتو (2009)، لنگودی (2006) و خوسینی (2006) اقتباس شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که افزایش تمرکززدایی مالی و برگشت درآمدهای هر استان به همان استان و حتی کمک‌های بلاعوض دولت مرکزی، تاثیر مثبت قابل توجهی بر میزان رشد اقتصادی دارد. علاوه بر این مدل تحقیق نشان می‌دهد تمرکززدایی مالی می‌تواند موجب بهبود مخارج عمومی، کاهش جمعیت افراد کم درآمد و در نهایت بهبود شاخص سرمایه انسانی استان‌ها گردد.

the relationship between economic growth and financial decentralization

financial decentralization is a multi-dimensional process in which some powers are transferred from the central government to the governors, and the most important thing is, the return of all the revenues of each province to the same province. one of the effects of financial decentralization is economic growth. economic growth is measured through the difference in gdp. economic growth in any country shows the economic and productive performance of each province, and the increase in the production of each province leads to the economic growth of the entire country. this study was conducted in order to investigate the relationship between economic growth and financial decentralization in the provinces of iran, in which three cities and towns were selected as samples from each province. the technique used in this research is panel data. in this method, the data have time series and cross-sectional characteristics, consist of several dimensions and cover several periods. the time period of the research is 2018 to 2021. the equations related to the independent and dependent variables of this research are taken from the research model of suyanto (2009), langudi (2006) and khosini (2006). the results of the research show that the increase in financial decentralization and the return of revenues from each province to the same province and even grants from the central government have a significant positive effect on economic growth. in addition, the research model shows that financial decentralization can improve public spending, reduce the population of low-income people, and ultimately improve the human capital index of provinces.