بررسی رابطه علّی بهره وری کل عوامل و نرخ بیکاری در اقتصاد ایران

کاهش نرخ بیکاری یکی از بارزترین اهداف برنامه ریزان و تصمیم گیران اقتصادی کشورها محسوب می شود و رسیدن به این مهم، سرآغاز از میان بردن بسیاری از مشکلات اقتصادی، اجتماعی خواهد بود. براساس مبانی نظری و مطالعات تجربی بهره وری کل عوامل نقش تعیین کننده ای بر نرخ بیکاری دارد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر بهره وری کل عوامل بر نرخ بیکاری اقتصاد ایران و بررسی جهت علّیت بین این دو متغیر طی دوره 1388-1350می باشد. نتایج مطالعه بیانگر اثر منفی و معنی دار بهره وری کل عوامل بر نرخ بیکاری اقتصاد ایران در کوتاه مدت و بلندمدت است. از طرفی انجام آزمون علّیت گرنجری نشان داد، هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت شاهد رابطه علّیت دو طرفه بین نرخ بیکاری و بهره وری کل عوامل اقتصاد ایران می باشیم. بنابراین با ارتقا سطح دانش فنی(تکنولوژی) و افزایش انگیزه نیروی کار و پرهیز از تعیین دستوری دستمزدها، می توان در راستای افزایش بهره وری کل عوامل و کاهش نرخ بیکاری گام برداشت.