بررسی عوامل موثر بر پذیرش و توسعه سطح کشت آبیاری تحت فشار با استفاده از مدل لاجیت (مطالعه موردی: استان اردبیل)

کمبود آب در اکثر کشورهای جهان باعث شده است که زارعان به جای روش‌های آبیاری سنتی از روش‌های نوین استفاده کنند، تا کنترل بیشتری بر میزان مصرف آب داشته باشند. از جمله برنامه‌های اجرا شده در جهت کاهش مصرف آب و افزایش بهره‌وری آن در بخش کشاورزی، استفاده از روش‌های آبیاریتحت فشار است. در این مطالعه که با هدف برسی عوامل موثر بر پذیرش و توسعه آبیاری تحت فشار، در استان اردبیل انجام شده است، داده‌های مورد نیاز در قالب پرسش‌نامه از کشاورزان برای سال زراعی9493 گردآوری و با استفاده از مدل رگرسیون لاجیت، ضرایب برآورد شده، تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان می‌دهد که هزینه نیروی انسانی آب، سطح سواد، آموزش، درآمد، شغل دوم کشاورز، سطح کشت، رضایت از خدمات اداری، کارشناسی و اعتباری، تاثیر مثبت، و سابقه فعالیت کشاورز، تعداد محصول، میزان آب مصرفی و هزینه اولیه اجرای سیستم آبیاری، تاثیر منفی در پذیرش و توسعه سطح کشت آبیاری نوین دارد. همچنین متوسط اثر نهائی عوامل مورد بررسی بر توسعه آبیاری تحت فشار، 0.345می‌باشد. ضمناً اثر نهائی آموزش، حجم آب مصرفی و رضایت از خدمات بانکی و اداری بر توسعه آبیاری تحت فشار بیشتر از سایر عوامل برآورد شده است.