نقدی بر توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور؛‌ ارزیابی میزان انحراف از حالت بهینه

در این مطالعه، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور با بهره‌گیری از مدلmessage ، از سال 1363 تا 1393 مدل‌سازی می‌شود تا روند توسعه بهینه در افق مزبور مشخص شود. برای یافتن وضعیت بهینه در این مدل، مجموع هزینه‌های سیستم عرضه برق به عنوان معیار در نظر گرفته شده و با حداقل کردن آن، شرایط بهینه به‌ دست می‌آید. سپس نتایج مدل با آنچه در عمل اتفاق افتاده مقایسه شده تا میزان انحراف توسعه واقعی از حالت ایده‌آل مشخص گردد. مهم‌ترین نتایج این پژوهش بدین شرح می‌باشند: 1- متوسط راندمان نیروگاه‌های حرارتی کشور در سال 1393، کاهش 4/5 درصدی از حالت ایده‌آل را نشان می‌دهد، 2-حرکت در مسیر غیربهینه منجر به اتلاف حداقل 90 میلیارد متر مکعب معادل گاز طبیعی و انتشار 400 میلیون تن دی‌اکسید کربن اضافی طی سی سال شده است، و 3- به دلیل عدم تامین مالی پروژه‌های نیروگاهی یا تامین به موقع آن، سالانه 630 میلیون دلار هزینه اضافی تحمیل شده است. در مجموع یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که واقعی بودن قیمت حامل‌های انرژی و تعهد به اجرای برنامه‌های بلندمدت نقش کلیدی در توسعه مناسب بخش انرژی کشور ایفا می‌کنند.